Kiedy rozwód jest niedopuszczalny?

Rozwód nie jest również dopuszczalny, jeżeli żąda go małżonek wyłącznie winny rozkładu pożycia, chyba że drugi małżonek wyrazi zgodę na rozwód albo że odmowa jego zgody na rozwód jest w danych okolicznościach sprzeczna z zasadami współżycia społecznego

Oceniając czy rozwód nie jest sprzeczny z dobrem wspólnych małoletnich dzieci należy ocenić czy rozwód nie spowoduje osłabienia więzi dziecka z małżonkiem przy którym dzieci nie pozostaną. Przy ocenie, czy dobro dziecka z małżeństwa nie stoi na przeszkodzie do orzeczenia rozwodu, należy brać pod uwagę stan istniejącego trwałego rozkładu, którego nie zmieni odmówienie rozwodu. W tym stanie rzeczy dobro dziecka nie sprzeciwi się rozwodowi, jeżeli środki na jego wychowanie są zapewnione i jeżeli kontakt dziecka z obojgiem rodziców nie będzie utrudniony.

Dla oceny, czy dobro dzieci sprzeciwia się rozwodowi, należy konkretnie rozważyć, jaka byłaby ich sytuacja, gdyby do rozwodu nie doszło, i porównać ją z sytuacją, jaka będzie po orzeczeniu rozwodu.

Zobacz: Kiedy nastąpi zupełny i trwały rozkład pożycia?

Wytworzona w rodzinie przez stałe awantury rodziców atmosfera, która zatruwałaby młodość małoletnich dzieci, demoralizowała je i zagrażała ich wychowaniu, uzasadnia uznanie, że w takiej sytuacji dobro dzieci nie mogłoby ucierpieć wskutek orzeczenia rozwodu ich rodziców

Orzeczenie rozwodu może być sprzeczne z zasadami współżycia społecznego zwłaszcza, gdy jeden z małżonków jest nieuleczalnie chory i rozwód stanowiłby dla niego rażącą krzywdę.

Sprzeczność orzeczenia rozwodu z zasadami współżycia społecznego nie zachodzi w sytuacji, gdy choroba jednego z małżonków jest wyłącznie zawiniona przez niego, np. uzależnienie.

Niezgodne z zasadami moralności byłoby uznanie, że nieuleczalna choroba małżonki, po 30 latach pożycia małżeńskiego, stanowi ważny powód rozkładu pożycia małżeńskiego w sytuacji, kiedy stan małżonki wymaga przyczynienia sił ze strony współmałżonka do ulżenia w miarę możliwości jej losowi i okazywania jej pomocy - nie tylko materialnej, ale i moralnej, tak aby małżonek był dla niej podporą psychiczną w cierpieniach

Rozwód jest niedopuszczalny, gdy żąda go małżonek wyłącznie winy rozkładu pożycia. Istnieją od tej zasady dwa wyjątki: po pierwsze drugi z małżonków wyraża zgodę na rozwód, po drugie odmowa zgody jest sprzeczna z zasadami współżycia społecznego. Zgoda musi być wyrażona przed sądem orzekającym oraz istnieć w chwili wydawania wyroku.

Jeśli chodzi o drugi wyjątek to istotne znaczenie może mieć zwłaszcza faktyczny związek pozamałżeński z którego urodziły się dzieci i celowe zalegalizowanie tego związku. Odnosi się to szczególnie do sytuacji, gdy nie ma dzieci z małżeństwa albo są już samodzielne. Również upływ czasu może mieć znaczenie i to, że od wielu lat nie istnieją jakiekolwiek więzi między małżonkami.

Jeżeli sąd orzekł rozwód bez zgody drugiego małżonka na żądanie małżonka wyłącznie winnego, sąd powinien uzasadnić dlaczego uznał odmowę zgody za sprzeczną z zasadami współżycia społecznego i wskazać na okoliczności.

Zobacz serwis: Rozwód