Kto odpowiada za szkody wyrządzone przez dziki?

Zasady odpowiedzialności za szkody wyrządzone przez dzikie zwierzęta uregulowane zostały w dwutorowy sposób. Kwestie te zostały umieszczone zarówno w ustawie z dnia 13 października 1995 r. - Prawo łowieckie oraz z dnia 16 kwietnia 2004 r. - o ochronie przyrody. Zasady odpowiedzialności próbują – zdaniem Sądu Najwyższego - równoważyć konflikt interesów pomiędzy dwiema dziedzinami gospodarki, jakimi są gospodarka łowiecka oraz rolnictwo – uchwała siedmiu sędziów SN z dnia 27 listopada 2007 r., III CZP 67/2007.

Zadaj pytanie na FORUM

Odpowiedzialność za szkody wyrządzone przez dziki

Prawo łowieckie reguluje zasady ponoszenia odpowiedzialności za szkody, jakie wyrządziły dziki, łosie, jelenie, daniele i sarny.  Zgodnie z jej postanowieniami – gdy szkoda wystąpi na terenie obwodu łowieckiego -  odpowiedzialność ciąży na dzierżawcy lub zarządcy tego obwodu. Natomiast, gdy szkody dopuściło się zwierzę łowne, objęte całoroczną ochroną, odpowiada Skarb Państwa. W obecnym stanie prawnym dotyczy to jedynie łosi  (Rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 11 marca 2005 r. w sprawie ustalenia listy gatunków zwierząt łownych, Dz. U. Nr 45, poz.433). Inaczej jest w sytuacji, gdy szkoda dotyczy obszarów niewchodzących w skład obwodu łowieckiego. Wówczas odpowiedzialność ponosi Skarb Państwa.

Szkody wyrządzone przez bobry

Szkody wyrządzone przez:

• bobry - w gospodarstwie rolnym, leśnym lub rybackim,
• żubry - w uprawach, płodach rolnych lub w gospodarstwie leśnym,
• wilki - w pogłowiu zwierząt gospodarskich,
• rysie - w pogłowiu zwierząt gospodarskich,
• niedźwiedzie - w pasiekach, w pogłowiu zwierząt gospodarskich oraz w uprawach rolnych

oraz zasady ponoszenia odpowiedzialności za nie zostały sformułowane w ustawie o ochronie przyrody.
Podmiot odpowiedzialny za szkody będzie - podobnie jak we wcześniej wskazanym akcie prawnym - zależał od miejsca ich wyrządzenia. Do nagrodzenia szkody występującej na terenie obwodu łowieckiego zobowiązany jest dzierżawca/ zarządca. Szkodę występującą poza tym terenem (np. w parku narodowym, rezerwacie przyrody, w granicach administracyjnych miasta, na placu czy na ulicy kompensuje Skarb Państwa.

W obydwu przypadkach odpowiedzialność Skarbu Państwa została ograniczona i uzależniona od dwóch czynników. Po pierwsze od gatunku zwierzęcia, które dopuściło się szkody. Po drugie – od miejsca wyrządzenia szkody. Właśnie to różnicowanie budzi wiele kontrowersji, stało się także przedmiotem prac Trybunału Konstytucyjnego.

Co grozi za potrącenie sarny?