Tematy - Dziecko, Odpowiedzialność karna - INFOR.PL

Rządowy program dożywiania służy wsparciu najbiedniejszych. Liczba osób korzystających z niego systematycznie rośnie i wszystko wskazuje na to, że w 2010 r. jeszcze więcej potrzebujących z niego skorzysta.

Rodzice wysyłający dzieci na ferie w góry powinni pamiętać o nowych przepisach, jakie wkrótce wejdą w życie. Od 31 stycznia 2010 r. młodzież do 15 roku życia wybierając się na stok będzie musiała zabrać ze sobą kask ochronny.

Wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, nie orzeka się kary dożywotniego pozbawienia wolności.

Internet to w dzisiejszych czasach nie tylko miejsce na spotkania ze znajomymi czy narzędzie, gdzie możemy zapłacić rachunki i zrobić zakupy. To także olbrzymie źródło rozrywki i wiedzy, którego nie możemy odmawiać naszym dzieciom. Jak je chronić przed niebezpieczeństwami tych nieograniczonych możliwości?

W obecnych czasach ciąże nieletnich zdarzają się bardzo często. Dla samej młodej matki, ale także dla jej rodziców i rodziny często jest to ogromny szok. Jak wygląda kwestia władzy rodzicielskiej w takim wypadku?

Wobec nieletniego mogą być stosowane środki wychowawcze oraz środek poprawczyw postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym. Kara może być orzeczona tylko wtedy, kiedy inne środki resocjalizacji okażą się nieskuteczne.

W artykule 61(9) Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego zawarta jest definicja matki, zgodnie z którą matką jest kobieta, która dziecko urodziła. Nie w każdej sytuacji jednak jest to takie oczywiste.

Zaprzeczenie macierzyństwa to nic innego, jak specjalny prawny tryb wykazania, że kobieta, która jest wpisana w akcie urodzenia dziecka tak naprawdę nie jest jego matką.

Odrzucenie spadku często jest jedyną drogą w celu uniknięcia dużych – często przewyższających wartość samego spadku – długów spadkowych.

Obowiązek meldunkowy dotyczy wszystkich obywateli Polski a także osób przebywających na terenie Rzeczpospolitej Polskiej. Nie ma przy tym znaczenia wiek osoby. Jedyną przesłanką jest pobyt na terenie naszego kraju przez czas dłuższy niż 3 dni.

Kiedy rodzi się dziecko, zazwyczaj nie ma wątpliwości co do ustalenia, kto jest jego matką. Problem może się jednak pojawić z ustaleniem ojca dziecka, gdyż nie każdy mężczyzna potrafi zaakceptować fakt, iż został ojcem. Co zatem może zrobić w tej sytuacji matka dziecka albo samo dziecko po osiągnięciu pełnoletniości i jakie są uprawnienia prokuratora w tym zakresie?

O powodzeniu przysposobienia decyduje prawidłowy dobór jego stron i właściwe przygotowanie rodziców adopcyjnych. Zadania te należą do ośrodków adopcyjno-opiekuńczych.

Najdalej idącą postacią przysposobienia jest adopcja całkowita. Wiąże ona dziecko z nową rodziną w sposób zupełny, co w konsekwencji oznacza, że jest nierozwiązywalna.

Przedstawiamy witryny internetowe instytucji, które prowadzą akcję "Adopcji na odległość" - programu opartego na finansowym wsparciu dzieci z Trzeciego Świata. Na podanych stronach można znaleźć szczegółowe informacje dotyczące kosztów i procedury.

Boisz się żmudnego procesu adopcyjnego. Chcesz przygarnąć maleństwo, o które możesz dbać od najwcześniejszych dni. Albo - jesteś matką, która nie może podjąć się wychowania dziecka, ale chce przekazać je od razu w ręce przyszłych rodziców i oszczędzić tułaczki po domach dziecka. Możesz skorzystać z adopcji ze wskazaniem.

Adoptując na odległość nie przygarniasz dziecka do rodziny, nie stajesz się nawet prawnym opiekunem. Więcej, dziecko i adoptujący mogą się nigdy nie poznać. Adopcja na odległość to forma pomocy ubogim dzieciom (najczęściej z krajów Trzeciego Świata). Polega przede wszystkim comiesięcznym wspomaganiu finansowym dziecka i utrzymywaniu z nim korespondencyjnego kontaktu.

Obie instytucje - adopcja i rodzina zastępcza - mają stworzyć dziecku odpowiednie środowisko wychowawcze i rodzinne. Jednak skutki, jakie prawo wiąże z założeniem rodziny zastępczej, a jakie z adopcją znacznie się różnią.

Przysposobienie (zwane adopcją) to czasem dla wielu rodziców jedyna szansa na stworzenie pełnej rodziny. Cały proces jest dość długotrwały, wymaga zarówno dokładnej analizy danych dotyczących kandydatów na rodziców, jak i szczegółowych ustaleń prawnych. W polskim systemie prawnym adopcja może mieć charakter całkowity, pełny bądź niepełny. Wpływa to na skutki prawne wynikające z przysposobienia.

Przepełnione domy dziecka, problemy ze znalezieniem chętnych na adopcje? Te problemy mogłyby zostać choć częściowo rozwiązane, gdyby uprościć proces adopcji zagranicznej. Na Zachodzie problem osieroconych dzieci praktycznie nie istnieje, stąd duże zainteresowanie możliwością przysposobienia w krajach zza dawnej żelaznej kurtyny.

Samo prawo nie stawia zbyt wielu warunków dla kandydata na rodzica. Jednak w praktyce adoptować mogą Ci rodzice, którzy mają odpowiednie kwalifikacje moralne, psychologiczne i co nie mniej ważne mogą zapewnić dziecku godziwy byt. Oceny przysposabiających dokonują ośrodki adopcyjne i sądy.

Prawo pozwala na adopcję tylko osoby małoletniej dla jej dobra (art. 114§1 k.r.o.). Przesłanka dobra dziecka stanowi nadrzędne kryterium oceny, czy przysposobienie jest dopuszczalne. Wszystko to w trosce o dzieci, które zostały już wystarczająco skrzywdzone przez los.

Wymarzone dziecko. Wyczekiwane przez wiele lat – przedtem - kilkukrotne nieudane próby zapłodnienia in vitro, lata leczenia niepłodności, ból i rozczarowanie. No i brak pewności, że dziecko z adopcji zaspokoi rodzicielskie tęsknoty. Wiele par obawia się, że nie pokochają dziecka, z którym nie łączą ich więzy krwi. Zrozpaczeni rodzice wykorzystują desperację kobiet, które w zamian za odpowiednią kwotę urodzą upragnione dziecko. Ich rola – donosić ciążę, a później oddać maleństwo.

Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, w wypadku alternatywnego zagrożenia karami wymienionymi w art. 32 pkt 1-3 obniżenie albo obostrzenie odnosi się do każdej z tych kar.

Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność albo winę; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. Odpowiada na podstawie przepisu przewidującego łagodniejszą odpowiedzialność sprawca, który dopuszcza się czynu w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność stanowiąca znamię czynu zabronionego, od której taka łagodniejsza odpowiedzialność zależy.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu poznawczego, medycznego, technicznego lub ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego. Nie popełnia przestępstwa także ten, kto, ratując dobro chronione prawem w warunkach określonych w § 1, poświęca dobro, które nie przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego.

Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Odpowiada jak za podżeganie, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego; w tym wypadku nie stosuje się art. 22 i 23.

Nie podlega karze współdziałający, który dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego.Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do współdziałającego, który dobrowolnie starał się zapobiec dokonaniu czynu zabronionego.

Jeżeli czynu zabronionego tylko usiłowano dokonać, podmiot określony w art. 18 § 2 i 3 odpowiada jak za usiłowanie. Jeżeli czynu zabronionego nie usiłowano dokonać, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Okoliczności osobiste, wyłączające lub łagodzące albo zaostrzające odpowiedzialność karną, uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą. Jeżeli okoliczność osobista dotycząca sprawcy, wpływająca chociażby tylko na wyższą karalność, stanowi znamię czynu zabronionego, współdziałający podlega odpowiedzialności karnej przewidzianej za ten czyn zabroniony, gdy o tej okoliczności wiedział, chociażby go nie dotyczyła.

Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających.

Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu.

Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.

Sąd wymierza kare za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa. W wypadku określonym w art. 13 § 2 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.

Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.

W ciężkim położeniu znajdują się dziewczyny, które urodziły swoje dziecko przed ukończeniem 18 roku życia. Nieletnia matka nie ma bowiem praw do dziecka. Dopiero uzyskanie pełnoletności pozwala jej skutecznie wstąpić w prawa rodzica. Do czasu uzyskania pełnej zdolności do czynności prawnych pieczę nad dzieckiem sąd przekaże w ręce opiekuna.

Do tej pory w celu uzyskania becikowego wystarczyło złożyć wniosek, wraz z odpowiednimi dokumentami. Od dnia 1 listopada 2009 roku będzie wymagane również złożenie określonego w rozporządzeniu zaświadczenia lekarskiego.

Prawo dziecka do zabawy jest zagwarantowane przepisami międzynarodowymi. Dziecko ma prawo do wypoczynku, czasu wolnego i uczestniczenia w zabawach, także tych na placu zabaw.

Polski Episkopat i Polska Rada Ekumeniczna opublikowały projekt dokumentu o małżeństwach ekumenicznych. Nie zmienia on diametralnie reguł zawierania małżeństw mieszanych, modyfikuje treść deklaracji składanej przez małżonków i zapewnia poszanowanie uczuć i przekonań obojga z nich.

Władza rodzicielska oznacza sprawowanie opieki nad dzieckiem. Czy jednak w pełni zdajemy sobie sprawę, co kryje się pod pojęciem władzy rodzicielskiej. Kiedy ulega ona zawieszeniu? Czy rodzice mogą zostać pozbawieni władzy rodzicielskiej? Co dzieje się z władzą rodzicielską w czasie rozwodu i separacji.

Sąd orzekając separację ma obowiązek orzec któremu z rodziców i w jakim zakresie powierza pełnienie władzy rodzicielskiej. Pod pojęciem władzy rodzicielskiej rozumieć należy szereg praw i obowiązków spoczywających na rodzicach służących należytemu wychowaniu dziecka oraz sprawowaniu pieczy nad dzieckiem jak również majątkiem dziecka.

Sąd w wyroku zasądzającym separację, podobnie jak przy orzeczeniu rozwodu powinien z urzędu orzec o sposobie kontaktowania się rodziców z ich małoletnimi dziećmi. Zgodnie ze zmienionymi przepisami Kodeksu Rodzinnego i Opiekuńczego kontakty rodziców z dziećmi nie są związane z władzą rodzicielską. Oznacza to, że nawet w wypadku ograniczenia władzy rodzicielskiej bądź jej pozbawienia rodzic ma prawo do styczności z dzieckiem i dopiero pozbawienie go tej styczności przez sąd pozbawi go możliwości kontaktowania się z dzieckiem.

W przypadku gdy adopcja dziecka przez kandydatów na rodziców odbywa się bez udziału instytucji odpowiedzialnych za nie oraz bez weryfikacji i przygotowania rodziców mamy do czynienia z nielegalną adopcją.

Rodzinie zastępczej udziela się pomocy pieniężnej na częściowe pokrycie kosztów utrzymania każdego umieszczonego w niej dziecka.

Dziecko, Odpowiedzialność karna

Rządowy program dożywiania

Młodzież na stoku pojeździ tylko w kasku

Wychowawcze oddziaływanie na nieletniego (art. 54)

Dziecko w Internecie

Czy niepełnoletnia córka ma władzę rodzicielską nad swoim dzieckiem

Jakie kary może nałożyć sąd rodzinny na nieletniego

Matka – sporna kodeksowa definicja

Czym jest zaprzeczenie macierzyństwa

Odrzucenie spadku przez małoletniego

Jak zameldować dziecko

Ustalenie ojcostwa

Ośrodki adopcyjno-opiekuńcze i ich zadania

Zgoda anonimowa na adopcję

Baza ośrodków adopcyjnych

Adopcja na odległość - spis instytucji

Adopcja ze wskazaniem dozwolona przez prawo

Adopcja na odległość - podaruj na święta lepsze dzieciństwo

Adopcja a rodzina zastępcza

Skutki prawne adopcji

Adopcja zagraniczna

Kto może adoptować dziecko?

Kogo można adoptować?

Surogatki, ratunek dla bezdzietnych czy handel nienarodzonymi dziećmi?

Obniżenie lub nadzwyczajne obostrzenie kary (art. 38)

Błąd co do kontratypu czynu (art. 29)

Błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu (art. 28)

Eksperyment w kodeksie karnym (art. 27)

Stan wyższej konieczności (art. 26)

Obrona konieczna (art. 25)

Odpowiedzialność prowokatora (art. 24)

Dobrowolne zapobiegnięcie (art. 23)

Odpowiedzialność podżegacza i pomocnika za usiłowanie (art. 22)

Indywidualizacja odpowiedzialności (art. 21)

Niezależność odpowiedzialności współdziałających (art. 20)

Dobrowolne odstąpienie od przygotowania (art. 17)

Dobrowolne odstąpienie (art. 15)

Kara za usiłowanie (art. 14)

Odpowiedzialność za usiłowanie udolne i nieudolne (art. 13)

Prawo karne intertemporalne (art. 4)

Dyrektywa stosowania kar (art. 3)

Odpowiedzialność za przestępstwo skutkowe (art. 2)

Nieletnia w ciąży

Becikowe na nowych zasadach

Plac zabaw musi być bezpieczny

Małżeństwa ekumeniczne - zmiany wkrótce

Władza rodzicielska- poradnik

Separacja a władza rozdzicielska

Separacja a kontakty z dzieckiem

Nielegalna adopcja

Pomoc pieniężna dla rodzin zastępczych