Umowa o pracę na czas określony w Niemczech

Umowa o pracę na czas określony w Niemczech

Tak stanowi § 14 ust. 1 ustawy o pracy w niepełnym wymiarze godzin i umów na czas określony (skrót: TzBfG) .W czasokresie trzech lat może ona być trzykrotnie przedłożona. Umowa na czas określony rozwiązuje się z mocy prawa po upływie okresu , na który była zawarta. Umowy takie są w praktyce też alternatywą do okresu próbnego, który jednak w regule nie może przekraczać sześciu miesięcy. § 14 ust. 2 TzBfG przewiduje, że ograniczenie czasowe jest niedozwolone jeżeli pracownik pracował już w przeszłości u tego samego pracodawcy. 

Orzecznictwo

Na podstawie dotychczasowego orzecznictwa Związkowego Sądu Pracy umowy o pracę zawierane na czas określony były odnośnie ograniczenia czasowego nieważne, jeżeli dany pracownik pracował już poprzednio – bez ograniczenia czasowego np. 4,5 lat - u tego samego pracodawcy. Przypominamy , że umowy na czas określony - na skutek nieważności ograniczenia czasowego - przekształcają się w umowy o pracę na czas nieokreślony. W swoim nowym wyroku Związkowy Sąd Pracy (Bundesarbeitsgericht, Az.: 7 AZR 716/09) orzekł, że jeżeli miedzy poprzednim zatrudnieniem a zawarciem umowy na czas określony upłynęło więcej jak trzy lata, to ograniczenie czasowe jest ważne. Dlaczego trzy lata ? Odpowiada to terminowi przedawnienie , który w regule wynosi trzy lata. 

Zobacz również serwis: Praca za granicą

W rozpatrywanym przez sąd przypadku czasokres miedzy poprzednim zatrudnieniem a zawarciem umowy na czas określony wynosił 6 lat. § 14 ust. 2 TzBfG ma zapobiec nadużywania wielokrotnego zawierania umów na czas określony z tym samym pracownikiem. Zdaniem sądu to nadużywanie po upływie trzech lat już nie istnieje. Inaczej jak w Niemczech, polski Kodeks pracy nie przewiduje ograniczeń co do długości trwania umowy na czas określony. Ale art. 25 § 1 KP ogranicza możliwość jej zawarcia tylko do dwóch umów. Trzecia umowa – niezależnie jaką nosi nazwę – jest już umową na czas nieokreślony. TzBfG weszła w życie z dniem 1.01.2001r. i odpowiada dyrektywie 1999/70/WE. 

Preferowana forma zatrudnienia

Powyższa ustawa stosowana jest w praktyce bardzo restryktywnie. Każde uchybienie pracodawcy – umyślne czy nieumyślne - przeciwko przepisom tej ustawy powoduje, że umowa przekształca się z mocy prawa w umowę na czas nieokreślony ( § 16 TzBfG).

Omówiony tu został tylko mały aspekt umowy o pracę na czas określony.

Instytucje umowy pracy na czas określony i pracy tymczasowej nie należą do preferowanych form zatrudnienia pracowników i traktowane są jako zło konieczne. Te instytucje prawne mają służyć- tak uzasadnia się ich rację bytu zarówno w Niemczech jak i Polsce - zmniejszeniu bezrobocia.

Zobacz również: Jaki jest okres próbny w niemieckim prawie pracy?