Zmiany w prawie pracy w 2019 roku

1. Pracownicze plany kapitałowe

1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 4 października 2018 r. o pracowniczych planach kapitałowych. Celem ustawy jest wprowadzenie systematycznego gromadzenia oszczędności przez uczestnika pracowniczych planów kapitałowych z przeznaczeniem wypłaty zgromadzonych środków po ukończeniu 60 roku życia. Środki zgromadzone na koncie uczestnika stanowią jego prywatną własność oraz podlegają dziedziczeniu. Pracownicze plany kapitałowe dotyczą pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę, osób wykonujących pracę nakładczą oraz członków rolniczych spółdzielni. Osoby te w wieku od 18 do 55 lat mają obowiązek zawarcia umowy o prowadzenie pracowniczych planów kapitałowych. Dla osób w wieku między 55 a 70 lat zawarcie tej umowy jest fakultatywne. Umowy o prowadzenie pracowniczych planów kapitałowych nie może zawrzeć osoba, która ukończyła 70 rok życia. Ustawa będzie od 1 lipca 2019 r. stosowana do przedsiębiorców zatrudniających co najmniej 250 pracowników (według stanu na dzień 31 grudnia 2018 r.). Przepis art. 134 ustawy o pracowniczych planach kapitałowych wskazuje od kiedy będzie ona miała zastosowanie do pozostałych podmiotów. Powszechny charakter osiągnie dopiero w 2021 roku.

Polecamy: Pokolenie millenialsów jest wypalone. Potrzebuje rozwoju, a nie tylko pracy

2. Sposób wypłaty wynagrodzenia

Zmieniły się również zasady wypłaty wynagrodzenia pracownikom. Do 2019 roku pracodawca co do zasady miał wypłacać pracownikowi wynagrodzenie w gotówce, a jedynie na prośbę pracownika przelewem. Od 1 stycznia podstawową formą wypłaty jest przelew na konto bankowe pracownika. Pracownik może złożyć wniosek (w formie papierowej lub elektronicznej) do swojego pracodawcy o wypłatę wynagrodzenia w gotówce. Każdy pracodawca ma czas do 22 stycznia 2019 r. na poinformowanie swoich pracowników o tych zmianach. Natomiast pracownik ma obowiązek podania swojego numeru rachunku bankowego pracodawcy lub złożenia wniosku o wypłatę wynagrodzenia w formie gotówki, w ciągu 7 dni od dnia poinformowania go przez pracodawcę o tej zmianie. W związku z tą zmianą numer rachunku bankowego jest kolejną informacją, jakiej podania może żądać pracodawca od pracownika na podstawie art. 22 ¹ Kodeksu pracy.

Polecamy: Kompendium Prawa Pracy (26-27.02) Warsztaty z istotnych zmian w prawie pracy

3. Przechowywanie dokumentacji pracowniczej

Od 1 stycznia zmienił się czas przechowywania dokumentacji pracowniczej. Do końca 2018 roku na pracodawcy spoczywał obowiązek przechowywania jej przez 50 lat. Natomiast od nowego roku wynosi 10 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym stosunek pracy uległ rozwiązaniu lub wygasł, chyba że odrębne przepisy przewidują dłuższy okres jej przechowywania. Zmiana ta dotyczy pracowników zatrudnionych po 1 stycznia 2019 roku. Dokumentację pracowników zatrudnionych przed 1999 rokiem, pracodawca ma obowiązek przechowywać nadal przez 50 lat.

4. Zmiana układu akt osobowych

Od nowego roku akta osobowe pracowników składają się z czterech części: A, B, C i D. Nowa część D jest przeznaczona na odpisy zawiadomień o ukaraniu pracownika oraz inne dokumenty związane z jego odpowiedzialnością porządkową lub innym rodzajem odpowiedzialności wskazanej w odrębnych przepisach, które przewidują zatarcie kary po upływie określonego czasu. Zmienił się również zakres dokumentacji przechowywanej w części B oraz pozostałej dokumentacji w sprawach związanych ze stosunkiem pracy.

5. Prowadzenie akt osobowych

Aktualnie można prowadzić dokumentację pracowniczą nie tylko w formie papierowej, ale także w formie elektronicznej. Pracodawca, który będzie chciał zmienić dokumentację papierową na elektroniczną będzie musiał sporządzić odwzorowanie cyfrowe (w szczególności skan) i opatrzyć go kwalifikowanym podpisem elektronicznym lub kwalifikowaną pieczęcią elektroniczną pracodawcy albo kwalifikowanym podpisem elektronicznym upoważnionej przez pracodawcę osoby, potwierdzającym zgodność odwzorowania cyfrowego z dokumentacją papierową. Zmiana z postaci elektronicznej na papierową będzie już dużo prostsza. W tym celu należy sporządzić wydruk i opatrzyć go podpisem pracodawcy lub osoby przez niego upoważnionej, potwierdzającym zgodność wydruku z dokumentem elektronicznym.

6. Zwolnienia lekarskie e-ZLA

Od 1 grudnia 2018 roku lekarze mają obowiązek wystawiania zwolnień lekarskich wyłącznie w formie elektronicznej, zgodnie ze wzorem ustalonym przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych za pośrednictwem systemu teleinformatycznego udostępnionego przez ZUS. Zaświadczenie ma mieć formę dokumentu elektronicznego podpisanego kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem potwierdzonym profilem zaufanym ePUAP lub z wykorzystaniem sposobu potwierdzania pochodzenia oraz integralności danych dostępnego w systemie teleinformatycznym udostępnionym bezpłatnie przez ZUS. Obecnie lekarze przekazują zaświadczenia lekarskie e-ZLA drogą elektroniczną do ZUS. Natomiast ZUS udostępnia e-ZLA płatnikowi składek (pracodawcy lub pracownikowi) na jego profilu PUE ZUS nie później niż w dniu następującym po dniu otrzymania e-ZLA.

Autopromocja

Kodeks pracy 2025. Praktyczny komentarz z przykładami

Sprawdź

Podstawa prawna:

1. Ustawa z dnia 10 stycznia 2018 r. o zmianie niektórych ustaw w związku ze skróceniem okresu przechowywania akt pracowniczych oraz ich elektronizacją (Dz. U. 2018, poz. 357)
2. Rozporządzenie z dnia 10 grudnia 2018 r. Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej w sprawie dokumentacji pracowniczej (Dz. U. 2018, poz. 2369)
3. Ustawa z dnia 19 sierpnia 2011 r. o usługach płatniczych (tj. Dz. U. 2017, poz. 2003)
4. Ustawa z dnia 21 kwietnia 2017 r. o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz ustawy o zmianie ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa oraz niektórych innych ustaw.

Polecamy serwis: Pracownik