IBAN

Międzynarodowa standardowa numeracja rachunków bankowych utworzona została przez Europejski Komitet Standardów Bankowych (European Committee for Bank Standardisation), a następnie przyjęto ją jako ISO 13616.

IBAN składa się z składa się z dwucyfrowego kodu kraju (ISO), dwucyfrowej liczby sprawdzającej, bankowego kodu kraju oraz z numeru konta. Długość kodu IBAN może być różna w zależności od kraju, choć w ramach jednego kraju jest zawsze jednakowa.

W transakcjach elektronicznych kod IBAN powinien być przechowywany w jednym ciągu, bez spacji. W przypadku, gdy jest zapisywany na piśmie powinien być zapisywany w grupach po 4 znaki, aczkolwiek ostatnia grupa może składać się z dowolnej ilości liczb, ponieważ różną liczbę cyfr używa się w poszczególnych krajach.

Celem utworzenia kodu IBAN było ułatwienie płatności na terenie Unii Europejskiej poprzez standaryzacje.