Tematy - Prawo karne, Czyn - INFOR.PL

Warunkowe przedterminowe zwolnienie to obok warunkowego umorzenia postępowania oraz warunkowego zawieszenia wykonania kary, środek probacyjny. Wszystkie one polegają na tym, ze wobec sprawcy nie stosuje się pewnych dolegliwości karnych. Jednocześnie w określonym przez przepisy prawa terminie sprawca musi przestrzegać porządku prawnego i wykonywać nałożone na niego obowiązki.

Kodeks kary w niektórych przypadkach nakłada na sąd obowiązek wymierzenia kary łącznej. Jednocześnie podaje jak kary należy łączyć oraz jakie mogą być maksymalne ich wymiary.

Zgodnie z przepisami prawa pociągnięcie do odpowiedzialności karnej oraz wymiar kary dla małoletniego kształtuje się w sposób odmienny niż wobec „dorosłych” sprawców. Odpowiedzialność ta jest z reguły łagodniejsza.

Ministerstwo Sprawiedliwości przygotowało projekt zakładający, iż po odbyciu całego wyroku w więzieniu skazani za pedofilię zostaną objęci dozorem elektronicznym. To już kolejna planowana regulacja mająca na celu zaostrzenie przepisów dotyczących przestępstw seksualnych wobec dzieci. Pierwsze ważne zmiany w tym zakresie wprowadziła tzw. „duża nowelizacja kodeksów karnych”, która weszła w życie 8 czerwca 2010 r.

Państwo konsekwentnie zmierza do ograniczenia sprzedaży dopalaczy. Posłowie właśnie skierowali do Sejmu projekt ustawy o obrocie i reklamie dopalaczy, nad własnym projektem pracuje również Ministerstwo Zdrowia. Proponowane zmiany mają zwiększyć ochronę małoletnich przed szkodliwym działaniem dopalaczy m.in. poprzez ograniczenie ich dostępności oraz zakaz promocji.

Rząd wciąż pracuje nad likwidacją istniejących luk w prawie i wypracowaniem skutecznych mechanizmów w walce z bandytyzmem stadionowym. Monitoring ma ułatwić rozpoznanie i wyłapanie stadionowych chuliganów. Jednak przygotowany przez MSWiA projekt nowego rozporządzenia w sprawie sposobu utrwalania przebiegu imprezy masowej zakłada, że na polskich stadionach zostaną dopuszczone kamery analogowe, które są gorszej jakości niż monitoring cyfrowy.

Od października 2010 r. w pięciu komendach wojewódzkich w Polsce ma ruszyć projekt e-Posterunek. Nowy system obejmie Warszawę, Kraków, Poznań, Szczecin i Wrocław. Do końca 2011 r. ma działać na terenie całego kraju. Specjalne oprogramowanie ma przede wszystkim usprawnić pracę jednostek organizacyjnych Policji.

Rada Ministrów przygotowała projekt rozporządzenia w sprawie stosowania środków przymusu bezpośredniego oraz użycia broni palnej lub psa służbowego przez funkcjonariusza Służby Więziennej. Nowe przepisy zakładają, że łatwiej będzie udokumentować użycie środków przymusu oraz wprowadzają nowy środek w postaci urządzenia blokującego staw kolanowy.

Zgodnie z obowiązującymi przepisami strony mogą się odwołać od wyroku sądu w pierwszej instancji, a pokrzywdzony od wyroku warunkowo umarzającego postępowanie.

Funkcjonariusz publiczny ma pierwotny prawny obowiązek znajomości aktów określających jego uprawnienia i obowiązki. W związku z tym urzędnik, który działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, popełnia przestępstwo i ponosi odpowiedzialność karną.

Za jazdę na rowerze w stanie nietrzeźwości grozi zakaz prowadzenia pojazdów. Jest to ważny środek karny, który pełni funkcję profilaktyczną połączoną z elementami represji. Wykształciła się powszechna profilaktyka orzekania wobec pijanych rowerzystów - obok kary – dwu sankcji dodatkowych: obligatoryjnego zakazu prowadzenia pojazdów mechanicznych oraz – formalnie, fakultatywnego na podstawie kodeksu karnego, lecz w rzeczywistości orzekanego zawsze - zakazu jazdy rowerem. Projekt nowelizacji kodeksu karnego zakłada, że sądy nie będą już musiały orzekać zakazu prowadzenia auta w przypadku pijanych rowerzystów.

Przygotowany przez Ministerstwo Sprawiedliwości projekt nowelizacji Kodeksu Karnego zakłada zmiany dotyczące przestępstwa zniesławienia oraz rozpowszechniania informacji ze śledztwa. Jeśli rząd i Sejm go poprą dziennikarze unikną odpowiedzialności karnej z tekst.

Zniesławienie polega na pomawianiu o takie postępowanie lub właściwości, które mogą poniżyć w opinii publicznej lub narazić na utratę zaufania potrzebnego dla danego stanowiska, zawodu lub rodzaju działalności.

Konstrukcja wniosku dowodowego nie jest skomplikowana. Aby napisać taki wniosek niezbędne jest zawarcie w jego treści dwóch elementów: formalnych (oznaczenie strony, podanie sygnatury oznaczenie adresata pisma, data i podpis wnoszącego pismo) oraz merytorycznych (tj. określających jaki dokładnie dowód ma być przeprowadzony i na jaką okoliczność). Istotne jest to, iż strona nie musi podawać podstawy prawnej swojego wniosku.

Eksperyment to specyficzna czynność dowodowa, która jest podejmowana wówczas gdy na jej podstawie można ustalić okoliczności istotne dla sprawy. Eksperyment może być przeprowadzony w postaci doświadczenia albo odtworzenia przebiegu zdarzenia lub jego fragmentów. Można jego przebieg połączyć z oględzinami, przesłuchaniami świadków oraz innymi czynnościami dowodowymi.

Specyfika zawodu adwokata wymaga zachowania w tajemnicy wszelkich informacji, jakie adwokat uzyskuje w związku z prowadzeniem sprawy. Wynika to nie tylko z etyki zawodu, ale również z mocy prawa – ustawy prawo o adwokaturze oraz uchwały Naczelnej Rady Adwokackiej.

Jeżeli społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania albo stwierdzenia, że zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego, sąd może orzec przepadek wymieniony w art. 39 pkt. 4.

Jeżeli sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 § 1, sąd może orzec tytułem środka zabezpieczającego obowiązek lub zakazy wymienione w art. 39 pkt 2-3, jeżeli jest to konieczne ze względu na ochronę porządku prawnego, oraz przepadek wymieniony w art. 39 pkt 4.

Skazując sprawcę na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo popełnione w stanie ograniczonej poczytalności określonej w art. 31 § 2, sąd może orzec umieszczenie sprawcy w zakładzie karnym, w którym stosuje się szczególne środki lecznicze lub rehabilitacyjne.

Jeżeli sprawca, w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 § 1, popełnił czyn zabroniony o znacznej społecznej szkodliwości i zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że popełni taki czyn ponownie, sąd orzeka umieszczenie sprawcy w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym

Planowane zmiany w kodeksie karnym przewidują wprowadzenie nowych kategorii przestępstw, tj. handlu ludźmi, zamachów na ludność cywilną oraz ataków na strefy zdemilitaryzowane. Zmiany dotkną również przepisów dotyczących stosowania polskiej ustawy karnej wobec Polaków, którzy popełnili przestępstwo za granicą, a nie wydano ich innemu państwu.

Nie popełnia przestępstwa, kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Dwa lub więcej zachowań, podjętych w krótkich odstępach czasu w wykonaniu z góry powziętego zamiaru, uważa się za jeden czyn zabroniony, jeżeli przedmiotem zamachu jest dobro osobiste, warunkiem uznania wielości zachowań za jeden czyn zabroniony jest tożsamość pokrzywdzonego.

W sobotę w Warszawie oraz w niedzielę w Krakowie będzie obowiązywała prohibicja oraz zakaz noszenia broni. Specjalne rozporządzenie przygotowują już MSWiA oraz Rada Ministrów.

Ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. W przypadku określonym w § 2 sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Mediacja w sprawach karnych ma na celu pojednanie sprawcy z pokrzywdzonym,
zadośćuczynienie lub naprawienie szkody wyrządzonej przez sprawcę, zrozumienie przez sprawcę, jaką szkodę i krzywdę wyrządził pokrzywdzonemu, przyjęcie odpowiedzialności za popełnione czyny, oraz przywrócenie ładu społecznego.

Pozytywnie zakończone posiedzenie pojednawcze w spawach z oskarżenia prywatnego oznacza dla sprawcy umorzenie postępowania.

Jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przepisy kodeksu wykroczeń precyzyjnie regulują sytuacje, gdy sprawcą wykroczenia jest osoba, co do której istnieją wątpliwości odnośnie stanu jej zdrowia psychicznego.

Skutki prawne warunkowego umorzenia postępowania uzależnione są od przebiegu okresu próby, a w szczególności od tego, czy sprawca w tym czasie przestrzegał porządku prawnego i wykonywał nałożone obowiązki, orzeczony środek karny, jak również polecenia kuratora lub instytucji albo organizacji sprawującej dozór.

Skazując za występek o charakterze chuligańskim, sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Pomimo, iż polskie ustawodawstwo zawiera wiele środków przeciwdziałających demoralizacji nieletnich, większość z nich nie jest skuteczna. Najbardziej dotkliwym z nich jest właśnie umieszczenie nieletniego w zakładzie poprawczym.

Kodeks karny ustanawia pewną minimalną granicę wiekową, poniżej której niemożliwe jest pociągnięcie sprawcy do odpowiedzialności karnej za popełniony czyn na podstawie kodeksu karnego.

W kodeksie wykroczeń karalna jest zarówno kradzież, jak i przywłaszczenie mienia (cudzej rzeczy ruchomej), jeżeli wartość przedmiotu nie przekracza 250 zł (w przeciwnym wypadku jest to już przestępstwo). Zwraca uwagę fakt, iż nie tylko sprawca podlega odpowiedzialności za wykroczenie, ale również podżegacz i pomocnik, a dodatkowo obok dokonania sprawca odpowiada również za samo usiłowanie popełnienie tego wykroczenia.

Określenie, kto i w jakiej sytuacji ponosi odpowiedzialność za wykroczenie jest niezmiernie ważne. Kwestii odpowiedzialności za wykroczenie nie można sprowadzić do jednej okoliczności – składa się na nich kilka powiązanych ze sobą okoliczności.Odpowiedzialność za wykroczenie jest zdolnością popełnienia czynu, który jest wykroczeniem połączoną z koniecznością przyjęcia ujemnych konsekwencji (czyli kary lub innej dolegliwości).

Podanie orzeczenia do publicznej wiadomości jest jednym ze środków karnych przewidzianych w kodeksie wykroczeń. Stosuje się go wówczas, gdy przepis szczególny tak stanowi i, gdy sąd uzna, iż może mieć to znaczenie wychowawcze.

Przepis art. 39 kodeksu wykroczeń przewiduje, iż w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można - biorąc pod uwagę charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy - zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary albo odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego. Przepis powyższy wskazuje na to, że sąd kierując się dwoma kryteriami: podmiotowym (właściwości i warunki sprawcy) oraz przedmiotowym (charakter i okoliczności czynu) może nadzwyczajnie złagodzić karę lub odstąpić od jej wymierzenia.

Prawo wykroczeń określa warunki odpowiedzialności wykroczeniowej, wymienia czyny zagrożone jako wykroczenia. Dopełnieniem funkcji prawa wykroczeniowego, umożliwiającej pełne poniesienie odpowiedzialności przez sprawcę jest określenie systemu kar i innych dolegliwości, jakie można wymierzyć za poszczególne wykroczenie.Generalnie, w przepisie art. 18 i kolejnych kodeksu wykroczeń określono rodzaje kar za wykroczenie. Są nimi: areszt, ograniczenie wolności, grzywna i nagana.

Zgodnie z nowelizacją Konstytucji, która weszła w życie w dniu 21 października 2009 roku osoby skazane nie będą mogły robić kariery w polityce.

Sąd, uznając za celowe orzeczenie pozbawienia lub ograniczenia praw rodzicielskich lub opiekuńczych w razie popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim, zawiadamia o tym właściwy sąd rodzinny.

Organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia, o których mowa w art. 47, 49 i 57a § 2, muszą obejmować swoją działalnością terytorium całego kraju.

Jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową niepodlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6, sąd orzeka przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.

Nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. Odpowiada na podstawie przepisu przewidującego łagodniejszą odpowiedzialność sprawca, który dopuszcza się czynu w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność stanowiąca znamię czynu zabronionego, od której taka łagodniejsza odpowiedzialność zależy.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu poznawczego, medycznego, technicznego lub ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego. Nie popełnia przestępstwa także ten, kto, ratując dobro chronione prawem w warunkach określonych w § 1, poświęca dobro, które nie przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego.

Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Odpowiada jak za podżeganie, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego; w tym wypadku nie stosuje się art. 22 i 23.

Nie podlega karze współdziałający, który dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego.Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do współdziałającego, który dobrowolnie starał się zapobiec dokonaniu czynu zabronionego.

Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.

Prawo karne, Czyn

Kiedy można stosować przedterminowe warunkowe zwolnienie?

Jakie są zasady wymiaru kary łącznej?

Jak za przestępstwa odpowiada małoletni?

Skazani za pedofilię pod dozorem elektronicznym

Ograniczenia w sprzedaży dopalaczy

Czy na stadionach pojawi się monitoring?

Co to jest e-Posterunek?

Jakie są warunki stosowania środków przymusu bezpośredniego?

Czy można odwołać się od wyroku?

Kiedy funkcjonariusz odpowiada za przekroczenie uprawnień?

Jakie kary dla pijanych rowerzystów?

Dziennikarz nie trafi do więzienia za tekst

Zniesławienie po nowelizacji

Jak napisać wniosek dowodowy?

Eksperyment procesowy

Tajemnica adwokacka

Kiedy sąd orzeka przepadek przedmiotów (art. 100)

Jakie są przesłanki orzekania zakazów (art. 99)

Szczególne środki lecznicze w zakładzie karnym (art. 95)

Umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym (art. 94)

Nowelizacja kodeksu karnego

Niepoczytalność i ograniczona poczytalność (art. 31)

Błąd co do prawa (art. 30)

Czym jest czyn ciągły? (art. 12)

Prohibicja w Warszawie i Krakowie w dniach uroczystości

Kumulatywny zbieg przepisów ustawy (art. 11)

Mediacja w sprawach karnych z oskarżenia publicznego

Mediacja w sprawach karnych z oskarżenia prywatnego

Ciąg przestępstw w prawie karnym (art. 91)

Niepoczytalność lub poczytalność ograniczona sprawcy wykroczenia

Podjęcie postępowania warukowo umorzonego (art. 68)

Kara za występek o charakterze chuligańskim (art. 57a)

Kiedy nieletni zostanie umieszczony w zakładzie poprawczym

Kiedy nieletni odpowie za przestępstwo

Kradzież i przywłaszczenie cudzej rzeczy

Warunki odpowiedzialności za wykroczenie

Podanie orzeczenia do publicznej wiadomości

Nadzwyczajne złagodzenie lub odstąpienie od wymierzenia kary

Kary w kodeksie wykroczeń

Skazani nie mogą kandydować do Parlamentu

Zawiadomienie sądu rodzinnego (art. 51)

Świadczenie pieniężne nietrzeźwego sprawcy (art. 49a)

Przepadek korzyści majątkowych (art. 45)

Błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu (art. 28)

Eksperyment w kodeksie karnym (art. 27)

Stan wyższej konieczności (art. 26)

Obrona konieczna (art. 25)

Odpowiedzialność prowokatora (art. 24)

Dobrowolne zapobiegnięcie (art. 23)

Postaci sprawstwa (art. 18)