Konwencja dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, jest głównym instrumentem prawnym, regulującym kwestię porwań rodzicielskich w przypadku uprowadzenia lub zatrzymania dziecka w innym państwie. Ma chronić przed szkodliwymi dla dziecka skutkami takich działań, a jej głównym celem jest nie rozstrzygnięcie, przy kim dziecko ma mieć miejsce pobytu, ale przywrócenie stanu po przedniego, który został naruszony bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem dziecka.
Karalność przestępstwa rozpijania małoletniego przewiduje kodeks karny, który stanowi, iż kto rozpija małoletniego, dostarczając mu napoju alkoholowego, ułatwiając jego spożycie lub nakłaniając go do spożycia takiego napoju podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.
W dniu 13 sierpnia 2011r. weszła w życie zmiana Ustawy – Kodeks postępowania cywilnego z dnia 26 maja 2011 r. Zgodnie z przepisem w razie uzasadnionej obawy naruszenia obowiązków wynikających z postanowienia o kontaktach przez osobę, pod której pieczą dziecko pozostaje, lub osobę uprawnioną do kontaktu z dzieckiem albo osobę, której tego kontaktu zakazano, sąd opiekuńczy może zagrozić nakazaniem zapłaty oznaczonej sumy pieniężnej: 1) osobie, pod której pieczą dziecko pozostaje - na rzecz osoby uprawnionej do kontaktu z dzieckiem lub 2) osobie uprawnionej do kontaktu z dzieckiem albo osobie, której tego kontaktu zakazano - na rzecz osoby, pod której pieczą dziecko pozostaje.
Jeżeli ze związku małżeńskiego pochodzi więcej niż jedno wspólne małoletnie dziecko, powstaje do rozstrzygnięcia nie tylko kwestia, któremu z rodziców powierzyć wykonywanie władzy rodzicielskiej, lecz również czy rozdzielić rodzeństwo między oboje rodziców, w przypadku, gdy rodzice „walczą” o dzieci. Zasadą powinno być nierozdzielanie rodzeństwa, natomiast rozdzielenie jest wyjątkiem, za którym przemawiać musi dobro dziecka.