Biwakowanie w plenerze – dopuszczenia i zakazy

Sezon urlopowy sprzyja wyjściom w plener. Perspektywa pobiwakowania i rozpalenia ogniska wśród dzikiej natury wydaje się zatem idealną dla zregenerowania swoich sił. Tymczasem, dokonując wyboru miejsc trzeba zwracać uwagę czy teren nie jest wydzielony i poddany restrykcjom określonych regulacji po to, by zamierzony odpoczynek nie doprowadził do przykrych konsekwencji prawnych.

Biwakowanie w lesie

Zgodnie z art. 5 Ustawy o lasach nadzór nad gospodarką leśną powierzony jest, w przypadku, gdy ich właścicielem jest Skarb Państwa, ministrowi właściwemu ds. środowiska. W przypadku wyłączenia spod własności państwowej – staroście. Biwakowanie jednak możliwe jest w miejscach do tego wyznaczonych przez inne podmioty - właściciela lub nadleśniczego. Chcąc rozbić namiot w danym punkcie należy sprawdzić jego pozycjonowanie w bazie turystycznej prowadzonej przez nadleśnictwo. Niesubordynacja podlega sankcjom wskazanym w kodeksie wykroczeń.

Podobnie rozpalenie ogniska, co wyraźnie akcentuje przepis - art. 30 będący enumeracją zachowań zakazanych lesie. Punkt 2 mówi, że „w lasach oraz na terenach śródleśnych, jak również w odległości do 100 m od granicy lasu, zabrania się działań i czynności mogących wywołać niebezpieczeństwo”, szczególnie tych związanych z rozniecaniem ognia poza miejscem do tego przeznaczonym, „korzystania z otwartego płomienia i wypalania wierzchniej warstwy gleby i pozostałości roślinnych”.

POLECAMY: E - wydanie Dziennika Gazety Prawnej

Zatem subiektywne odczucia przesądzające o uroku danego miejsca np. wysepka nad jeziorem nie mogą być wyznacznikiem wyboru. Wyrazem nieposłuszeństwa wobec zakazu dokonywania czynności mogących spowodować pożar lub rozniecania ognia w miejscach niedozwolonych jest przewidziana w kodeksie wykroczeń kara (art. 82) – grzywny, aresztu lub nagany. Kodeks karny zaś mówi, że za sprowadzenie zagrożenia w postaci pożaru przewidziana jest sankcja pozbawienia wolności od 6 miesięcy do lat 8, jeżeli zaś sprawca działa nieumyślnie – pozbawienia wolności do lat 3 (art. 164 kk).

Inaczej ma się sytuacja z lasami prywatnymi, ponieważ jego właściciel zgodnie z art. 28 (Ustawy o lesie), może zakazać wstępu do swojego lasu poprzez umieszczenie tablicy z odpowiednim napisem.

Ruch pojazdów w lesie

Należy pamiętać, że korzystanie z wydzielających spaliny czy wydających wyraźne dźwięki pojazdów jest pewną ingerencją w naturalny rytm i życie lasu. Stąd też, w celu zminimalizowania zakłóceń, jazda pojazdami silnikowymi, motorowerem, zaprzęgowym ograniczona jest do poruszania się drogami publicznymi, leśnymi tylko wówczas, gdy są oznakowane drogowskazami dopuszczającymi ruch na tych drogach. Jazda konna dopuszczalna jest drogami leśnymi, wyznaczonymi przez nadleśniczego (art. 29 Ustawy o lasach). Natomiast ograniczeniom tym nie podlegają osoby sprawujące szeroko rozumiany nadzór nad tym obiektem, ich właścicieli czy tych, które są powołane do reagowania na zachodzące w lasach zjawiska wynikające z działania siły wyższej.

Zobacz: Urlopy pracownicze