Tematy - Przestępstwo, Wykroczenie - INFOR.PL

Zapisz się na newsletter

Wpisz poprawny e-mail

W dniu 24 września 2009 r. do Sejmu wpłynął rządowy projekt o zmianie między innymi Kodeksu karnego (druk nr 2387), który ma wprowadzić definicję handlu ludźmi (http://orka.sejm.gov.pl/proc6.nsf/opisy/2387.htm).

Ten sam czyn może stanowić tylko jedno przestępstwo. Jeżeli czyn wyczerpuje znamiona określone w dwóch albo więcej przepisach ustawy karnej, sąd skazuje za jedno przestępstwo na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów. W przypadku określonym w § 2 sąd wymierza karę na podstawie przepisu przewidującego karę najsurowszą, co nie stoi na przeszkodzie orzeczeniu innych środków przewidzianych w ustawie na podstawie wszystkich zbiegających się przepisów.

Źródeł bezdomności należy upatrywać w problemach osobistych, rodzinnych oraz gospodarczych.

Straty jakie ponieśli pokrzywdzeni w 2009 r. sięgają aż 20 mln złotych. Byłyby one zdecydowanie większe gdyby policjanci pionów do zwalczania przestępczości gospodarczej nie zlikwidowali 607 miejsc nielegalnego kopiowania, sprzedawania i wypożyczania filmów, programów komputerowych, wydawnictw itp. Zlikwidowano także 958 miejsc, w których sprzedawano i produkowano podrobione towary o łącznej wartości 19 mln zł.

REKLAMA

Jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

W przeszłości przestępstwa dzielono na dwie kategorie: prywatne, czyli ścigane na wniosek pokrzywdzonego i publiczno skargowe, które były ścigane z urzędu. We współczesnym polskim prawie karnym rozszerzono katalog możliwości inicjowania postępowania o przestępstwa prywatnoskargowe.

Przepisy kodeksu wykroczeń precyzyjnie regulują sytuacje, gdy sprawcą wykroczenia jest osoba, co do której istnieją wątpliwości odnośnie stanu jej zdrowia psychicznego.

Stalking, czyli nękanie drugiego człowieka nie jest uregulowane w kodeksie karnym ani cywilnym. Coraz częściej jednak mamy do czynienia z tym zjawiskiem. Przeprowadzone badania w 2009 roku pokazują, że co 10 osoba w Polsce była ofiarą stalkingu. Czy istnieją zatem prawne rozwiązania nasilającego się stalkingu?

REKLAMA

Rządowa ustawa o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie najprawdopodobniej wejdzie w życie z dniem 1.07.2010 roku. Sejmowa komisja polityki społecznej zakończyła już pracę nad projektem ustawy, jako że pomiędzy posłami jest zgoda co do rozwiązań zawartych w ustawie należy się spodziewać szybkiego jej uchwalenia.

Każdy, kto jest świadkiem lub biernym uczestnikiem przemocy w rodzinie ma obywatelski i moralny obowiązek zawiadomienia Policji. Nie reagowania na zachowania tego typu może spowodować, że będziemy współwinni przyszłej tragedii. Funkcjonariusze Policji mają obowiązek podjęcia takich działań, aby nie dochodziło do popełniania przestępstw, a w przypadku gdy zostało ono popełnione Policja powinna zatrzymać sprawcę.

Przepisy kodeksu karnego stanową o odpowiedzialności karnej nie tylko za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, regulują także odpowiedzialność za prowadzenie w stanie nietrzeźwości innych pojazdów.

Obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, orzeczone na zawsze, można uznać za wykonane, jeżeli zachowanie skazanego po popełnieniu przestępstwa i w czasie wykonania kary uzasadniają przekonanie, iż po uchyleniu obowiązku lub zakazu nie popełni on ponownie przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, a obowiązek lub zakaz był wykonywany co najmniej 10 lat.

W przypadku bezpośredniego zagrożenia dziecka przemocą w rodzinie pracownik socjalny będzie mógł je zabrać z rodzinnego domu i umieścić w rodzinie zastępczej lub placówce wychowawczej. Takie rygorystyczne rozwiązania przewiduje nowelizacja ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.

Sprawca przemocy w domu spędza sen z powiek nie jednej rodzinie. Wkrótce sejm przyjmie nowelizację ustawy o przemocy w rodzinie w wyniku której osoba dopuszczająca się aktów przemocy w rodzinie będzie przymusowo usuwana z własnego mieszkania.

Według najnowszego projektu nowej ustawy o wspieraniu rodziny i systemie opieki zastępczej pomysłu Ministerstwa Pracy od 2011 r. do domów dziecka nie będą mogły trafiać dzieci poniżej siódmego roku życia. Od 2015 r. do domów dziecka nie będą mogły trafiać dzieci poniżej dziesiątego roku życia. W domach dziecka będzie mogło mieszkać 14 podopiecznych. Opieką nad dziećmi zajmą się rodzinne domy dziecka.

Orzekając karę pozbawienia wolności sąd może określić rodzaj i typ zakładu karnego, w którym skazany ma odbywać karę, a także orzec system terapeutyczny jej wykonywania.

Instytucja odstąpienia od wymierzenia kary ma w kodeksie szczególny charakter i występuje tylko wyraźnie określonych przepisami sytuacjach. Powyższy przepis ustanawia właśnie jedną z nich, i precyzyjnie określa w jakich sytuacjach i na jakich warunkach na jego podstawie sąd może odstąpić od wymierzenia kary. Podkreślenia wymaga to, że jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat albo karą łagodniejszego rodzaju i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka równocześnie środek karny, a cele kary zostaną przez ten środek spełnione. Przepisu art. 59 § 1 nie stosuje się do sprawcy występku o charakterze chuligańskim.

Skazując za występek o charakterze chuligańskim, sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przepisy dotyczące zasad wymiaru kary stosuje się również do orzekania innych środków przewidzianych przez kodeks karny.

Okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.

Wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, nie orzeka się kary dożywotniego pozbawienia wolności.

Pomimo, iż polskie ustawodawstwo zawiera wiele środków przeciwdziałających demoralizacji nieletnich, większość z nich nie jest skuteczna. Najbardziej dotkliwym z nich jest właśnie umieszczenie nieletniego w zakładzie poprawczym.

Zdarzają się sytuacje, kiedy mniej dotkliwe kary, takiej jak na przykład upomnienie, są dla nieletniego niewystarczające. W takim wypadku sąd może zastosować nadzór kuratora.

Wobec nieletniego mogą być stosowane środki wychowawcze oraz środek poprawczyw postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym. Kara może być orzeczona tylko wtedy, kiedy inne środki resocjalizacji okażą się nieskuteczne.

Należy pamiętać, że cisza nocna obowiązuje od godziny 22 do 6 rano. To okres, w którym bezwzględnie przysługuje nam prawo do odpoczynku. Każdy kto zakłóca ciszę w porze nocnej może zostać pociągnięty do odpowiedzialności.