Polskie społeczeństwo starzeje się na potęgę. W 2016 r. w Polsce żyło 38,4 mln osób spośród czego 8,8 mln to osoby w wieku 60+. Według prognoz GUS w 2030 r. liczba ta wzrośnie do ok. 11 mln. Oznacza to, że prawie 1/3 społeczeństwa stanowić będą seniorzy i liczba ta będzie się cały czas powiększać. Według wiceminister rodziny, pracy i polityki społecznej Elżbiety Bojanowskiej pomiędzy 2026 a 2040 r. liczba osób w wieku powyżej 80 lat zwiększy się z 1,7 mln osób do 3,4 mln. Wynika to m.in. z wydłużania się przeciętnego czasu trwania życia.
Problem opodatkowania podatkiem dochodowym umów dożywocia zaprzątał głowy specjalistów prawa podatkowego od wielu lat. Skupiano się jednak przede wszystkim na sytuacji dożywotnika, który oddając nieruchomość otrzymywał przecież świadczenia wzajemne, wynikające z umowy dożywocia. Potencjalnie więc otrzymywał przychód. Kwestie te rozwiązał Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale z dnia 17 listopada 2014 r., sygn. akt II FPS 4/14. Nie analizowano jednak sytuacji drugiej strony, którą co raz częściej, wobec rozwoju życia gospodarczego, są nie tylko najbliższe osoby fizyczne, ale także przedsiębiorcy, w tym spółki. Po ich stronie umowa dożywocia rodzi szereg praktycznych problemów podatkowych.