Świadczenia przedemerytalne a inne przychody

1 lutego 2011 r. weszła w życie ustawa z dnia 3 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o świadczeniach przedemerytalnych.

Zgodnie z nowelizacją świadczenie przedemerytalne ulega zmniejszeniu, jeżeli kwota przychodu przekracza miesięcznie kwotę 25% przeciętnego wynagrodzenia i jednocześnie nie przekracza kwoty 70% tego wynagrodzenia.

W praktyce oznacza to, że emeryci mogą dodatkowo zarobić ok. 800 zł bez groźby zmniejszenia świadczenia.

Kwota świadczenia przedemerytalnego po zmniejszeniu nie będzie niższa niż 420,58 zł.

W przypadku, gdy kwota przychodu przekracza kwotę 70% przeciętnego wynagrodzenia w roku kalendarzowym poprzedzającym termin waloryzacji, świadczenie przedemerytalne ulega zawieszeniu.

Obecnie średnie wynagrodzenie wynosi 2,3 tys. zł.

Zmiany zaczną obowiązywać dopiero od okresu rozliczeniowego, który rozpoczyna się 1 marca 2011 r., a kończy - 29 lutego 2012 r.

Osoba pobierająca świadczenie przedemerytalne obowiązana jest niezwłocznie powiadomić organ rentowy o osiąganiu przychodu oraz o wysokości tego przychodu, a po zakończeniu roku rozliczeniowego, w terminie do dnia 31 maja następnego roku, o wysokości przychodu uzyskanego w roku rozliczeniowym, z uwzględnieniem przychodów uzyskanych w kolejnych miesiącach tego roku. Obowiązek ten spoczywa odpowiednio również na pracodawcy i zleceniodawcy lub innym płatniku składek, a w przypadku osoby pełniącej służbę – na właściwej jednostce organizacyjnej.

Zobacz również serwis: Emerytura

Kto otrzymuje świadczenia przedemerytalne?

Mówiąc najogólniej, świadczenia przedemerytalne otrzymują osoby, które utraciły pracę z przyczyn zależnych od pracodawcy, posiadają odpowiedni okres uprawniający do emerytury oraz pomimo zarejestrowania jako osoby bezrobotne ze względu na swój wiek nie mogą podjąć zatrudnienia.

Szczegółowe wymagania do otrzymywania świadczeń określa ustawa z dnia 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych. I tak świadczenie przedemerytalne przysługuje osobie, która:

1.) do dnia rozwiązania stosunku pracy lub stosunku służbowego z powodu likwidacji pracodawcy lub niewypłacalności pracodawcy, w rozumieniu przepisów o ochronie roszczeń pracowniczych w razie niewypłacalności pracodawcy, u którego była zatrudniona lub pozostawała w stosunku służbowym przez okres nie krótszy niż 6 miesięcy, ukończyła co najmniej 56 lat - kobieta oraz 61 lat - mężczyzna i posiada okres uprawniający do emerytury, wynoszący co najmniej 20 lat dla kobiet i 25 lat dla mężczyzn