Tematy - Przestępstwo - INFOR.PL

Wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, nie orzeka się kary dożywotniego pozbawienia wolności.

Pomimo, iż polskie ustawodawstwo zawiera wiele środków przeciwdziałających demoralizacji nieletnich, większość z nich nie jest skuteczna. Najbardziej dotkliwym z nich jest właśnie umieszczenie nieletniego w zakładzie poprawczym.

Zdarzają się sytuacje, kiedy mniej dotkliwe kary, takiej jak na przykład upomnienie, są dla nieletniego niewystarczające. W takim wypadku sąd może zastosować nadzór kuratora.

Wobec nieletniego mogą być stosowane środki wychowawcze oraz środek poprawczyw postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym. Kara może być orzeczona tylko wtedy, kiedy inne środki resocjalizacji okażą się nieskuteczne.

Kodeks karny obok pojęcia nieletniego wprowadza jeszcze jedną szczególną kategorię sprawców, mianowicie sprawców młodocianych. Co kryje się pod tym pojęciem?

Kodeks karny ustanawia pewną minimalną granicę wiekową, poniżej której niemożliwe jest pociągnięcie sprawcy do odpowiedzialności karnej za popełniony czyn na podstawie kodeksu karnego.

Bigamia to nic innego jak wielokrotne małżeństwo, bez unieważniania poprzedniego czy uzyskania rozwodu. Niewiele osób wie, że jest to także przestępstwo.

Prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu przez kierowców jest negatywnym, lecz bardzo częstym zjawiskiem. Należy zwrócić uwagę na to, że w zależności od poziomu alkoholu u kierującej pojazdem osoby czyn ten może stanowić wykroczenie lub przestępstwo. Natomiast zawsze jego popełnienie jest związane z zastosowaniem środka karnego w postaci zakazu prowadzenia pojazdów.

Recydywa to konstrukcja prawna polegająca na surowszym ukaraniu sprawcy, który dopuścił się popełnienia wykroczenia podobnego (lub takiego samego) za jakie był już skazany. Względy polityki karnej każą szczególnie wyróżnić sytuację powrotu sprawcy do popełniania wykroczeń, aby poprzez surową karę nie tylko napiętnować jego czyny, ale również i wychować sprawcę, tak by sytuacja ta się nie powtórzyła.

Sąd, uznając za celowe orzeczenie pozbawienia lub ograniczenia praw rodzicielskich lub opiekuńczych w razie popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim, zawiadamia o tym właściwy sąd rodzinny.

Sąd może orzec podanie wyroku do publicznej wiadomości w określony sposób, jeżeli uzna to za celowe, w szczególności ze względu na społeczne oddziaływanie skazania, o ile nie narusza to interesu pokrzywdzonego.

Życie polityczne kilku ostatnich lat obfituje w rożnego rodzaju wydarzenia, w których szczególną rolę odegrał podsłuch. Zdarzenia te wywołują w społeczeństwie powszechne wrażenie o możliwości wszechstronnego, nieograniczonego stosowania kontroli i utrwalania rozmów telefonicznych. Tymczasem stosowanie tej instytucji jest ścisłe uregulowane i to nie tylko w zakresie samego zastosowania posłuchu, ale także w kwestii możliwości jego późniejszego wykorzystania w charakterze dowodu w sprawie.

Organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia, o których mowa w art. 47, 49 i 57a § 2, muszą obejmować swoją działalnością terytorium całego kraju.

Jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową niepodlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6, sąd orzeka przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.

Sąd orzeka przepadek przedmiotów pochodzących bezpośrednio z przestępstwa. Sąd może orzec, a w wypadkach wskazanych w ustawie orzeka, przepadek przedmiotów, które służyły lub były przeznaczone do popełnienia przestępstwa.

We wskazanym przepisie ustawodawca sformułował ramy czasowe dla stosowania poszczególnych środków karnych. Orzekając zakaz określony w art. 42, sąd nakłada obowiązek zwrotu dokumentu uprawniającego do prowadzenia pojazdu; do chwili wykonania obowiązku okres, na który orzeczono zakaz, nie biegnie.

Sąd może orzec obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu w razie skazania za przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego oraz w razie skazania za umyślne przestępstwo z użyciem przemocy, w tym przemocy przeciwko osobie najbliższej; obowiązek lub zakaz może być połączony z obowiązkiem zgłaszania się do Policji lub innego wyznaczonego organu w określonych odstępach czasu.

Sąd może orzec zakaz zajmowania określonego stanowiska albo wykonywania określonego zawodu, jeżeli sprawca nadużył przy popełnieniu przestępstwa stanowiska lub wykonywanego zawodu albo okazał, że dalsze zajmowanie stanowiska lub wykonywanie zawodu zagraża istotnym dobrom chronionym prawem.

Kara pozbawienia wolności wymieniona w art. 32 pkt 3 trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 15 lat; wymierza się ją w miesiącach i latach.

Nieodpłatna, kontrolowana praca na cele społeczne jest wykonywana w wymiarze od 20 do 40 godzin w stosunku miesięcznym.

Grzywnę wymierza się w stawkach dziennych, określając liczbę stawek oraz wysokość jednej stawki, jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, najniższa liczba stawek wynosi 10, zaś najwyższa 540. Sąd może wymierzyć grzywnę także obok kary pozbawienia wolności wymienionej w art. 32 pkt 3, jeżeli sprawca dopuścił się czynu w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub gdy korzyść majątkową osiągnął.

Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających.

Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu.

Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.

Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.

Czyn zabroniony uważa się za popełniony w czasie, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany. Czyn zabroniony uważa się za popełniony w miejscu, w którym sprawca działał lub zaniechał działania, do którego był obowiązany, albo gdzie skutek stanowiący znamię czynu zabronionego nastąpił lub według zamiaru sprawcy miał nastąpić.

Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej.

Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.

Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.

Do Marszałka Sejmu wpłynął rządowy projekt zmian w kodeksie karnym. Prace nad nimi trwają już w Sejmie.

Jedną z dotychczas niewyjaśnionych zagadek PRL-u jest napad na bank pod orłami. Mimo, że te przestępstwo dokonane zostało ponad 40 lat temu to nadal nie udało się ustalić prawdopodobnych sprawców.

Schronisko dla nieletnichJest to specjalna placówka opieki całkowitej podlegająca Ministerstwu Sprawiedliwości, która realizuje funkcję diagnostyczną, resocjalizacyjną i zapobiegawczą (zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania sądowego).

Zakład poprawczy potocznie nazywany poprawczakiem to specjalna placówka resocjalizacyjna dla nieletnich od 13 do 21 roku życia.

Prowokacja to jeden ze środków jakimi dysponują organy ścigania w walce z przestępcami.

Sprawa Wampira z Zagłębia jest jedną z najbardziej ponurych zbrodni w powojennej historii Polski. Co najważniejsze sprawa osądzona prawomocnie nadal budzi wątpliwości.

Zgodnie z ustawą z dnia dnia 7 lipca 2005 r. o państwowej kompensacie przysługującej ofiarom niektórych przestępstw umyślnych (Dz. U. Nr 169, poz. 1415) osobie pokrzywdzonej należy się odszkodowanie od Skarbu Państwa.

Nie zawsze sprawca przestępstwa będzie odpowiadał za popełniony czyn. Zdarza się bowiem, że nie można przypisać mu winy lub wina z mocy przepisów prawa jest wyłączona.

Znęcanie się bardzo trudno udowodnić. Trudno jest również doprecyzować co jest znęcaniem się a co nim nie jest.

W popełnieniu przestępstwa można pomagać, można również podżegać do jego popełnienia. Kwestie te również reguluje kodeks karny.

Kodeks karny penalizuje nie tylko popełnienie przestępstwa ale również usiłowanie a w niektórych wypadkach także przygotowanie.

Polski ustawodawca dzieli przestępstwa na te, które można popełnić przez działanie i na te, które można popełnić przez zaniechanie. Istnieją również przestępstwa, które można popełnić i przez działanie i przez zaniechanie.

Obowiązek niesienia pomocy każdemu człowiekowi znajdującemu się w bezpośrednim niebezpieczeństwie utraty życia albo doznania ciężkiego uszczerbku na zdrowiu ma rangę obowiązku prawnego, obwarowanego sankcją karną. Przestępstwo nieudzielenia pomocy zostało uregulowane w art. 162 Kodeksu karnego.

Prawo karne jest bardzo ważną dziedziną prawa. Zajmuje się ono odpowiedzialnością człowieka za popełnienie czynu zabronionego.

Pragnę wnieść sprawę do sądu, w związku z dopuszczeniem się przestępstwa plagiatu. Jednocześnie chce wystąpić o odszkodowanie. Do którego sądu powinienem wystąpić: karnego czy cywilnego?

Kara pozbawienia wolności jest jedną z sześciu kar wymienianych w polskim kodeksie karnym. Jest to kara przewidziana za popełnienie większości przestępstw dlatego warto wiedzieć o niej więcej.

Mam sprawę na Policji o kradzież. Ukradłem bilet miesięczny. Taki bilet kosztuje ok. 50 zł. Kolega powiedział mi, że to nie jest przestępstwo bo wartość biletu jest mała. Czy to prawda?

Czy to prawda, że po jakimś czasie od wyjścia z więzienia następuje zatarcie skazania i osoba z wyrokiem traktowana jest tak jak gdyby nigdy nie była skazana. Ile wynosi ten okres i od czego zależy. Czy zależy to od przestępstwa jakie popełniłem czy czasu odbywania kary.

Komenda Główna Policji opublikowała raport dotyczący najpopularniejszych wśród złodziei marek samochodów. Niechlubnym zwycięzcą jest Volkswagen Passat.

Każda sprawa musi być rozpatrzona przez właściwy sąd. Sąd musi być właściwy rzeczowo oraz miejscowo. Wszystkie te kwestie reguluje kodeks postępowania karnego.

Przestępstwo

Wychowawcze oddziaływanie na nieletniego (art. 54)

Kiedy nieletni zostanie umieszczony w zakładzie poprawczym

Kiedy nieletni będzie miał kuratora

Jakie kary może nałożyć sąd rodzinny na nieletniego

Kim jest młodociany w prawie karnym

Kiedy nieletni odpowie za przestępstwo

Przeszkoda bigamii

Prowadzenie pojazdu pod wpływem alkoholu

Kara aresztu za recydywę

Zawiadomienie sądu rodzinnego (art. 51)

Podanie wyroku do publicznej wiadomości (at. 50)

Podsłuch w przepisach polskiego prawa

Świadczenie pieniężne nietrzeźwego sprawcy (art. 49a)

Przepadek korzyści majątkowych (art. 45)

Przepadek przedmiotów pochodzących z przestępstwa (art. 44)

Okresy trwania zakazów (art. 43)

Zakazy w razie skazania za przestępstwa przeciwko wolności seksualnej (art. 41a)

Zakaz zajmowania stanowiska oraz działalności gospodarczej (art. 41)

Wymiar kary pozbawienia wolności (art. 37)

Wykonywanie obowiązku pracy (art. 35)

Zasady wymiaru grzywny (art. 33)

Niezależność odpowiedzialności współdziałających (art. 20)

Dobrowolne odstąpienie od przygotowania (art. 17)

Dobrowolne odstąpienie (art. 15)

Odpowiedzialność za usiłowanie udolne i nieudolne (art. 13)

Czas i miejsce popełnienia czynu zabronionego (art. 6)

Zasada terytorialności (art. 5)

Prawo karne intertemporalne (art. 4)

Odpowiedzialność za przestępstwo skutkowe (art. 2)

Elementy struktury przestępstwa (art. 1)

Zmiany w kodeksie karnym

Napad na bank "Pod Orłami"

Schronisko dla nieletnich

Nieletni w zakładzie poprawczym

Czym jest prowokacja?

Wampir z Zagłębia

Kompensata dla poszkodowanych w przestępstwach umyślnych

Kiedy może dojść do wyłączenia winy oskarżonego?

Kto może odpowiadać za przestępstwo znęcania się?

Co oznacza podżeganie i pomocnictwo?

Jakie mogą być formy stadialne popełnienia przestępstwa?

W jaki sposób można popełnić przestępstwo z zaniechania?

Przestępstwo nieudzielenia pomocy

Jakie funkcje powinno spełniać prawo karne?

Czym jest plagiat?

Kara pozbawienia wolności

Przestępstwo czy wykroczenie?

Kiedy zaciera się skazanie?

Najczęściej kradzione samochody w 2008r.

Właściwość sądu w sprawach karnych