Tematy - Sprawca, Prawo karne - INFOR.PL

Jeżeli społeczna szkodliwość czynu jest znikoma, a także w razie warunkowego umorzenia postępowania albo stwierdzenia, że zachodzi okoliczność wyłączająca ukaranie sprawcy czynu zabronionego, sąd może orzec przepadek wymieniony w art. 39 pkt. 4.

Jeżeli sprawca dopuścił się czynu zabronionego w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 § 1, sąd może orzec tytułem środka zabezpieczającego obowiązek lub zakazy wymienione w art. 39 pkt 2-3, jeżeli jest to konieczne ze względu na ochronę porządku prawnego, oraz przepadek wymieniony w art. 39 pkt 4.

Skazując sprawcę na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo popełnione w związku z uzależnieniem od alkoholu lub innego środka odurzającego, sąd może orzec umieszczenie sprawcy w zamkniętym zakładzie leczenia odwykowego, jeżeli zachodzi wysokie prawdopodobieństwo ponownego popełnienia przestępstwa związanego z tym uzależnieniem.

Skazując sprawcę na karę pozbawienia wolności bez warunkowego zawieszenia jej wykonania za przestępstwo popełnione w stanie ograniczonej poczytalności określonej w art. 31 § 2, sąd może orzec umieszczenie sprawcy w zakładzie karnym, w którym stosuje się szczególne środki lecznicze lub rehabilitacyjne.

Jeżeli sprawca, w stanie niepoczytalności określonej w art. 31 § 1, popełnił czyn zabroniony o znacznej społecznej szkodliwości i zachodzi wysokie prawdopodobieństwo, że popełni taki czyn ponownie, sąd orzeka umieszczenie sprawcy w odpowiednim zakładzie psychiatrycznym

Planowane zmiany w kodeksie karnym przewidują wprowadzenie nowych kategorii przestępstw, tj. handlu ludźmi, zamachów na ludność cywilną oraz ataków na strefy zdemilitaryzowane. Zmiany dotkną również przepisów dotyczących stosowania polskiej ustawy karnej wobec Polaków, którzy popełnili przestępstwo za granicą, a nie wydano ich innemu państwu.

Przepisy dotyczące wymiaru kary, środków karnych oraz środków związanych z poddaniem sprawcy próbie, przewidziane wobec sprawcy określonego w art. 64 § 2, stosuje się także do sprawcy, który z popełnienia przestępstwa uczynił sobie stałe źródło dochodu lub popełnia przestępstwo działając w zorganizowanej grupie albo w związku mającym na celu popełnienie przestępstwa oraz wobec sprawcy przestępstwa o charakterze terrorystycznym.

Jeżeli sprawca skazany na przestępstwo umyślne na karę pozbawienia wolności popełnia w ciągu 5 lat po odbyciu co najmniej 6 miesięcy kary umyślne przestępstwo podobne do przestępstwa, za które był już skazany, sąd może wymierzyć karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Nie popełnia przestępstwa, kto z powodu choroby psychicznej, upośledzenia umysłowego lub innego zakłócenia czynności psychicznych, nie mógł w czasie czynu rozpoznać jego znaczenia lub pokierować swoim postępowaniem. Jeżeli w czasie popełnienia przestępstwa zdolność rozpoznania znaczenia czynu lub kierowania postępowaniem była w znacznym stopniu ograniczona, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionej nieświadomości jego bezprawności; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

W sobotę w Warszawie oraz w niedzielę w Krakowie będzie obowiązywała prohibicja oraz zakaz noszenia broni. Specjalne rozporządzenie przygotowują już MSWiA oraz Rada Ministrów.

Mediacja w sprawach karnych ma na celu pojednanie sprawcy z pokrzywdzonym,
zadośćuczynienie lub naprawienie szkody wyrządzonej przez sprawcę, zrozumienie przez sprawcę, jaką szkodę i krzywdę wyrządził pokrzywdzonemu, przyjęcie odpowiedzialności za popełnione czyny, oraz przywrócenie ładu społecznego.

Pozytywnie zakończone posiedzenie pojednawcze w spawach z oskarżenia prywatnego oznacza dla sprawcy umorzenie postępowania.

Jeżeli sprawca popełnia w podobny sposób, w krótkich odstępach czasu, dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw, sąd orzeka jedną karę na podstawie przepisu, którego znamiona każde z tych przestępstw wyczerpuje, w wysokości do górnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Przepisy kodeksu wykroczeń precyzyjnie regulują sytuacje, gdy sprawcą wykroczenia jest osoba, co do której istnieją wątpliwości odnośnie stanu jej zdrowia psychicznego.

Skutki prawne warunkowego umorzenia postępowania uzależnione są od przebiegu okresu próby, a w szczególności od tego, czy sprawca w tym czasie przestrzegał porządku prawnego i wykonywał nałożone obowiązki, orzeczony środek karny, jak również polecenia kuratora lub instytucji albo organizacji sprawującej dozór.

Okres próby nie może być krótszy niż rok, a dłuższy niż 2 lata. Biegnie on od uprawomocnienia się orzeczenia, tzn. od dnia następnego po dniu, w którym upłynął termin do zaskarżenia orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania. Okres próby jest okresem kontrolowanej wolności i okresem, w którym sprawca ma wywiązać się z nałożonych na niego obowiązków. Od charakteru nałożonych obowiązków i wymierzonych środków zależeć będzie długość okresu próby.

Okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.

Środki oddziaływania wychowawczego stanowią swoisty instrument oddziaływania na sprawcę, charakterystyczny dla prawa wykroczeń. Jego dobrodziejstwo polega na tym, że w określonych sytuacjach sprawcy wykroczenia, który powinien zostać ukarany, nie wymierza się kary lecz stosuje o wiele mniej dolegliwy środek, np. środek wychowawczy w postaci pouczenia, zwrócenia uwagi, ostrzeżenia.

Określenie, kto i w jakiej sytuacji ponosi odpowiedzialność za wykroczenie jest niezmiernie ważne. Kwestii odpowiedzialności za wykroczenie nie można sprowadzić do jednej okoliczności – składa się na nich kilka powiązanych ze sobą okoliczności.Odpowiedzialność za wykroczenie jest zdolnością popełnienia czynu, który jest wykroczeniem połączoną z koniecznością przyjęcia ujemnych konsekwencji (czyli kary lub innej dolegliwości).

Kodeks wykroczeń ustanawia regułę, w myśl której kara aresztu to tzw. ultima ratio, czyli środek ostateczny. Wynika to naturalnie z faktu, iż jest to najsurowsza z możliwych kar. Wykorzystując ten fakt ustawodawca stworzył konstrukcję tzw. zastępczej kary aresztu, czyli de facto kary, która może być orzekana w stosunku do sprawcy, w sytuacji, gdy nie odbywa on w ogóle lub nie odbywa prawidłowo orzeczonej wobec niego kary grzywny lub aresztu.

Przepadek przedmiotów jest środkiem karnym, którego istota polega na tym, że na rzecz Skarbu Państwa (lub innego podmiotu, gdy wskaże go ustawa) przechodzi własność przedmiotów, tj. narzędzi lub innych przedmiotów przeznaczonych do popełnienia wykroczenia, a gdy przepis tak stanowi, także przedmioty pochodzące bezpośrednio lub pośrednio z wykroczenia.

Podanie orzeczenia do publicznej wiadomości jest jednym ze środków karnych przewidzianych w kodeksie wykroczeń. Stosuje się go wówczas, gdy przepis szczególny tak stanowi i, gdy sąd uzna, iż może mieć to znaczenie wychowawcze.

Obowiązek naprawienia szkody jest jednym ze środków karnych, który ma służyć wyrównaniu powstałej w wyniku popełnionego wykroczenia szkody. Podkreślenia wymaga to, że obowiązek naprawienia szkody orzekany jest tylko wówczas, gdy przepis szczególny tak stanowi, tj. gdy konkretny przepis prawa przewiduje wprost jego potencjalne zastosowanie.

Przepis art. 39 kodeksu wykroczeń przewiduje, iż w wypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie można - biorąc pod uwagę charakter i okoliczności czynu lub właściwości i warunki osobiste sprawcy - zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary albo odstąpić od wymierzenia kary lub środka karnego. Przepis powyższy wskazuje na to, że sąd kierując się dwoma kryteriami: podmiotowym (właściwości i warunki sprawcy) oraz przedmiotowym (charakter i okoliczności czynu) może nadzwyczajnie złagodzić karę lub odstąpić od jej wymierzenia.

Prawo wykroczeń określa warunki odpowiedzialności wykroczeniowej, wymienia czyny zagrożone jako wykroczenia. Dopełnieniem funkcji prawa wykroczeniowego, umożliwiającej pełne poniesienie odpowiedzialności przez sprawcę jest określenie systemu kar i innych dolegliwości, jakie można wymierzyć za poszczególne wykroczenie.Generalnie, w przepisie art. 18 i kolejnych kodeksu wykroczeń określono rodzaje kar za wykroczenie. Są nimi: areszt, ograniczenie wolności, grzywna i nagana.

Zgodnie z nowelizacją Konstytucji, która weszła w życie w dniu 21 października 2009 roku osoby skazane nie będą mogły robić kariery w polityce.

Jeżeli ustawa nie stanowi inaczej, kara ograniczenia wolności trwa najkrócej miesiąc, najdłużej 12 miesięcy; wymierza się ją w miesiącach. W czasie odbywania kary ograniczenia wolności skazany: nie może bez zgody sądu zmieniać miejsca stałego pobytu, jest obowiązany do wykonywania nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne oraz ma obowiązek udzielania wyjaśnień dotyczących przebiegu odbywania kary.

Dane oskarżonego, które zostały przez prokuratora utajnione, można zamieszczać w akcie oskarżenia. Ponadto zostaną one ujawnione podczas ogłoszenia wyroku.

Do Marszałka Sejmu wpłynął rządowy projekt zmian w kodeksie karnym. Prace nad nimi trwają już w Sejmie.

Pozbawienie praw publicznych jest jednym ze środków karnych przewidzianych w art. 39 Kodeksu karnego. Środek ten ma charakter przede wszystkim represyjny. Z jego orzeczeniem wiąże się również moralne potępienie sprawcy niegodnego korzystania z praw publicznych i wyróżnień honorowych.

Sprawy o wykroczenie mogą być prowadzone bądź w drodze postępowania zwyczajnego bądź jednego z trzech postępowań szczególnych. Postępowania szczególne uregulowane w kodeksie postępowania w sprawach o wykroczenia to postępowanie przyśpieszone, nakazowe albo mandatowe.

Karanie małoletnich jest bardzo drażliwym tematem. Jedni uważają, że jest to dobry środek wychowawczy inni natomiast są zdania, że to patologia i coś nieludzkiego. Warto zwrócić uwagę co na ten temat stanowi kodeks karny.

Nieletni, małoletni i młodociany to terminy jakimi posługują się przepisy prawa. Warto jednak wiedzieć, że każdy z nich oznacza inną osobę.

Zgodnie z przepisami Konstytucji RP źródłami prawa w Polsce są: Konstytucja, ratyfikowana umowa międzynarodowa ustawa, rozporządzenie a także akty prawa miejscowego.

Nieletnim zgodnie z przepisami prawa karnego jest osoba, która nie ukończyła 17 roku życia.

Lex retro non agit to jedna z podstawowych zasad prawa karnego. Zasada ta obowiązuje także w polskim prawie karnym

Współczesne prawo karne mówi, że każdy człowiek, który popełnia czyn zabroniony czy to poprzez działanie, czy zaniechanie podlega odpowiedzialności karnej - i ta zasada nazwana jest zasadą odpowiedzialności karnej za czyn.

Prawo karne jest bardzo ważną dziedziną prawa. Zajmuje się ono odpowiedzialnością człowieka za popełnienie czynu zabronionego.

Prawo karne to jedna z dziedzin prawa. Zajmuje się ona odpowiedzialnością karną za czyny zabronione. W Polsce najważniejszym źródłem prawa karnego jest kodeks karny.

Jeżeli sprawca wypadku nie posiada ubezpieczenia pojazdu OC lub w wyniku zdarzenia drogowego sprawca nie został zidentyfikowany dotyczy to tylko szkód osobowych wówczas takie roszczenie należy złożyć za pośrednictwem któregokolwiek Zakładu Ubezpieczeń do Ubezpieczeniowego Funduszu Gwarancyjnego ( UFG ).

W dniach 24-27 września w Szklarskiej Porębie odbył się, organizowany przez Uniwersytet Wrocławski, Ogólnopolski Zjazd Katedr Prawa Karnego. Tematem przewodnim zjazdu była kwestia populizmu penalnego.

Modus Operandi jest pewnym charakterystycznym, powtarzającym się sposobem działania sprawcy przy popełnianiu przestępstw- a także przed i po ich popełnieniu.

Za przyjęcie korzyści majątkowej lub osobistej pracownik funkcjonariusz publiczny może ponieść karę nawet do 12 lat pozbawienia wolności. Przestępstwem jest także nadużycie władzy w celu osiągnięcia korzyści majątkowej lub osobistej.

Sprawca, Prawo karne

Kiedy sąd orzeka przepadek przedmiotów (art. 100)

Jakie są przesłanki orzekania zakazów (art. 99)

Umieszczenie sprawcy w zakładzie leczenia odwykowego (art. 96)

Szczególne środki lecznicze w zakładzie karnym (art. 95)

Umieszczenie w zakładzie psychiatrycznym (art. 94)

Nowelizacja kodeksu karnego

Kary dla przestępców zawodowych (art. 65)

Pojęcie recydywy w kodeksie karnym (art. 64)

Niepoczytalność i ograniczona poczytalność (art. 31)

Błąd co do prawa (art. 30)

Prohibicja w Warszawie i Krakowie w dniach uroczystości

Mediacja w sprawach karnych z oskarżenia publicznego

Mediacja w sprawach karnych z oskarżenia prywatnego

Ciąg przestępstw w prawie karnym (art. 91)

Niepoczytalność lub poczytalność ograniczona sprawcy wykroczenia

Podjęcie postępowania warukowo umorzonego (art. 68)

Obowiązki sprawcy przy warunkowym umorzeniu postępowania (art. 67)

Indywidualizacja wymiaru kary (art. 55)

Środki oddziaływania wychowawczego

Warunki odpowiedzialności za wykroczenie

Zastępcza kara aresztu

Przepadek przedmiotów

Podanie orzeczenia do publicznej wiadomości

Obowiązek naprawienia szkody

Nadzwyczajne złagodzenie lub odstąpienie od wymierzenia kary

Kary w kodeksie wykroczeń

Skazani nie mogą kandydować do Parlamentu

Obowiązki skazanego w czasie ograniczenia wolności (art. 34)

Dane oskarżonego nie zostaną utajnione

Zmiany w kodeksie karnym

Pozbawienie praw publicznych

Postępowanie przyśpieszone

Czy karcenie małoletnich jest karalne?

Kto to jest sprawca młodociany?

Jakie są źródła prawa karnego w Polsce?

Czy nieletni podlega ustawie karnej?

Co oznacza zakaz retroakcji w prawie karnym?

Jakimi zasadami kieruje się współczesne prawo karne?

Jakie funkcje powinno spełniać prawo karne?

Czym zajmuje się nauka prawa karnego?

Gdy sprawca wypadku nie posiada ubezpieczenia OC lub nie został zidentyfikowany

Ogólnopolski Zjazd Katedr Prawa Karnego

Czym jest modus operandi?

Odpowiedzialność karna funkcjonariuszy publicznych