Dlaczego nazwa "stwierdzenie nieważności małżeństwa"?

Po pierwsze, stosowana w KPK terminologia oznacza, iż przyczyny dające podstawę do kościelnego procesu małżeńskiego nie mogą należeć do błahych (np. niezgodność charakterów). Po drugie, w trakcie kościelnego procesu małżeńskiego, bez względu na fakt czy chodzi o nieważne jego zawarcie z racji istnienia przeszkody małżeńskiej, z powodu wady zgody czy braku zachowania formy kanonicznej, bada się czy te trzy wymienione grupy przyczyn istniały już przed ślubem lub co najmniej w trakcie jego zawierania. Nie może dojść zatem do sytuacji pojawienia się przykładowo wady woli po wstąpieniu w związek małżeński, bo gdyby tak było, to mielibyśmy do czynienia z ewidentnym unieważnieniem kościelnego małżeństwa. Powtórnie „koło się zamyka”, gdy weźmiemy pod uwagę, iż właśnie co najmniej w chwili zawiązywania węzła, wola przynajmniej jednej ze stron była do tego stopnia wadliwa, bądź zaistniała taka przeszkoda, iż w pewnym sensie niesprawiedliwością byłoby, aby nie potwierdzić jego nieważności; ta wspomniana niesprawiedliwość dodatkowo tylko potwierdza prawidłowość stosowanej w KPK terminologii.

Zobacz również: Zawieszenie kościelnego procesu małżeńskiego

Przy niektórych przeszkodach, np. przy przeszkodzie wieku, można zastanowić się,czy w przypadku zawarcia związku mimo tej przeszkody, przy założeniu, iż małżeństwo dobrze funkcjonowało przez jakiś czas, jednak na skutek innej okoliczności (np. poznania innej osoby) jedna ze stron występuje z prośbą o stwierdzenie nieważności swojego małżeństwa, wykorzystując przy tym fakt właśnie przeszkody, ta terminologia jest również prawidłowa. Może warto wówczas odpowiedzieć na pytanie dlaczego strony zamierzają się rozstać, czy z powodu niedopuszczalnego w KPK? Może warto wówczas ustanowić extra warunki.  Podobny problem, według mnie, jest z niektórymi wadami zgody, np.: niezdolność natury psychicznej do podjęcia istotnych obowiązków małżeńskich, a w ramach niej niedojrzałość. Oczywiście Prawodawca nakazuje (np. przy okazji przemówień do Adwokatów Roty Rzymskiej), iż nie można łatwo szafować tym pojęciem, tj. niedojrzałością i ferować na podstawie tej formy niezdolności  wyroki pozytywne, niemniej to zagadnienie wymaga też opracowania; widać to na przykładzie zawarcia związku przez przynajmniej jedną niedojrzałą Stroną, a zatem w sensie prawnym, niezdolną, i po wyrokach pozytywnych wejście przez Tę Stroną w „kolejny” związek kościelny, z tej racji, iż nie ma wymogu trwałości niezdolności.