Jak wyegzekwować dług?

Strony zawierają umowę. Jedna z nich ją wypełnia, domagając się od drugiej płatności. Pojawia się problem z pieniędzmi. Dług zaczyna rosnąć, wierzyciel przypominać o spłacie, obie strony się denerwują, konto bankowe świeci pustkami. Cierpliwość ma jednak swoje granice i gdy polubowne rozwiązania nie przynoszą efektu, na drogę wchodzi sąd, który wydaje wyrok. Kilka tygodni później w mieszkaniu, zakładzie pracy pojawia się komornik i egzekwuje należności. Tak w skrócie wygląda proces windykacyjny.

W świetle przepisów windykacja oznacza zbiór czynności prowadzących do wykonania przez dłużnika zobowiązania jakie zaciągnął wobec wierzyciela. Postępowanie odbywa się etapowo, od prób słownego i pisemnego porozumienia się, aż do gromadzenia dowodów, przeprowadzenia sprawy sądowej, a w dalszej kolejności postępowania egzekucyjnego. Najczęściej dłużnik doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że nie płaci i celowo zbywa swojego wierzyciela, przesuwając terminy spłaty. Bywają jednak sytuacje, gdy w grę wchodzi zwyczajne niedbalstwo, pomyłki w terminach lub, co gorsza, uzależnianie swojej sytuacji finansowej od innych. Tworzy się w ten sposób piramida finansowa, w której podmioty są zarówno dłużnikami, jak i wierzycielami i od uzyskania pieniędzy uzależniają spłaty długów.

Postępowanie polubowne

Załóżmy jednak, że dług powstały ze zobowiązania nie jest przypadkowy, a wynika z premedytacji i chęci uniknięcia zapłacenia za faktury lub wykonaną przez kogoś pracę.  Wierzyciel w zależności od stopnia zadłużenia i krótkiego terminu spłaty na początku chce rozwiązać problem ugodowo, monitując nieuczciwego kontrahenta o obowiązku dopełnienia zobowiązania. „Na tym etapie postępowania kluczową sprawą jest uznanie na piśmie przez zobowiązanego tego, że dług istnieje. Następnie określa się sposoby spłaty, doprecyzowuje się termin, spłatę zobowiązania rozkłada się na raty. W ten sposób wierzyciel może mieć  pewność zwrotu pieniędzy, a w najgorszym wypadku kartę przetargową do działań przed sądem” – tłumaczy Joanna Ułasiuk z Omega Kancelarie Prawne.

Zadaj pytanie lub podziel się swoją wiedzą: Forum Infor.pl

Konieczność postępowania sądowego

Gdy dłużnik unika kontaktu, nie stosuje się do ponawianych wezwań do zapłaty, a kolejne monity nie przynoszą oczekiwanych rezultatów, wtedy koniecznym jest wejście na drogę sądową. Celem postępowania sądowego jest bezwzględnie uzyskanie tytułu egzekucyjnego, stanowiącego podstawę do dalszego ubiegania się o zwrot długu. „Należy pamiętać, że takie rozwiązanie jest możliwe tylko wtedy, jeśli nie upłynął okres przedawnienia roszczeń. W zależności od charakteru długu może on obowiązywać od 6 miesięcy (tak jak w przypadku zaciągnięcia i nieotrzymania kredytu lub pożyczki, do 10 lat (naprawienie szkody wyrządzonej przez pracownika z winy umyślnej, żądania zwrotu świadczenia nienależnego, wierzytelności potwierdzone orzeczeniem sądu)” – przestrzega Joanna Ułasiuk z Omega Kancelarie Prawne. Gdy upłynie termin przedawnienia można oczywiście dalej dochodzić takiej wierzytelności przed sądem. Sąd z urzędu nie bada kwestii przedawnienia. Najczęściej jednak dłużnicy są świadomi, iż ich dług uległ przedawnieniu. W sytuacji, gdy w toku procesu dłużnik podniesie zarzut przedawnienia powództwo jest oddalane, natomiast wierzyciel zobowiązywany jest do ponoszenia kosztów postępowania drugiej strony jako strona przegrywająca. Warto wskazać, iż każda czynność podjęta przez wierzyciela przed sądem lub organem zmierzająca do odzyskania wierzytelności przerywa bieg terminu przedawnienia. Wspomniane przerwanie biegu przedawnienia oznacza tyle, iż  termin ten zaczyna biec na nowo.