Tematy - Prawo - Pokrzywdzony, Odpowiedzialność karna - INFOR.PL

Karalność groźby zależy od osoba, której grożono rzeczywiście odczuła niebezpieczeństwo. Bez znaczenie przy tym dla popełnienia przestępstwa pozostaje okoliczności, czy Antoni K. miał zamiar groźbę spełnić.

Resort sprawiedliwości wydał dwie broszury. Jedna zawiera informacje na temat mediacji, druga zaś adresowana jest do ofiar przestępstw.

Dyrektywy wspólnotowe wymusiły na polskim ustawodawcy zmianę w przepisach dotyczących ochrony środowiska. Projekt nowelizacji Kodeksu karnego zakłada, że nowe regulacje będą skuteczniejsze od tych, które obowiązują obecnie. Przewidywane są surowsze sankcje za działania szkodliwe dla środowiska.

Korupcja w sporcie jest poważnym problemem. Przekupstwo i sprzedajność, mające wpływ na wyniki zawodów sportowych, są zagrożone karą pozbawienia wolności od 6 miesięcy nawet do 8 lat. Takie uregulowania zostały wprowadzone w ustawie o sporcie.

Wielbiciele przygód jednego z najsłynniejszych archeologów naszych czasów Indiany Jonesa, którzy chcieliby pójść w jego ślady i zająć się poszukiwaniem skarbów, powinni wiedzieć, że zanim podejmą jakiekolwiek prace muszą spełnić szereg formalności. Zgodnie z obowiązującymi przepisami za nielegalne poszukiwanie skarbów grozi odpowiedzialność karna.

Polski kodeks karny przewiduje odpowiedzialność karną nie tylko za dokonanie czynu. Wyróżnia on bowiem także dwie formy stadialne przestępstwa: przygotowani i usiłowanie. Jednak tylko usiłowanie co do zasady jest karalne.

Prowokator to specyficzna odmiana podżegacza. Kodeks karny przewiduje jednak surowszą odpowiedzialność karną dla prowokatora. Nie może on bowiem korzystać ze wszystkich dobrodziejstw jakie ustawa przewiduje dla podżegacza.

Kodeks karny w sposób specyficzny traktuje osoby młodociane. Kary dla takich osób są z reguły łagodniejsze. Dotyczą ich także specyficzne regulacje prawne.

Złożenie przez pokrzywdzonego zawiadomienia o przestępstwie wiąże się z obowiązkiem jego uczestniczenia w czynnościach procesowych zmierzających do wyjaśnienia sprawy. W przypadku nieusprawiedliwionego niestawiennictwa na wezwanie organu grozi mu pieniężna kara porządkowa.

Najprościej rzecz ujmując pokrzywdzonym jest osoba, której dobro zostało bezpośrednio zagrożone lub naruszone przez przestępstwo. Tym dobrem może być dobro materialne, majątkowe i osobiste. W sprawach z oskarżenia publicznego pokrzywdzony może działać jako strona w charakterze oskarżyciela posiłkowego.

Funkcjonariusz publiczny ma pierwotny prawny obowiązek znajomości aktów określających jego uprawnienia i obowiązki. W związku z tym urzędnik, który działa na szkodę interesu publicznego lub prywatnego, popełnia przestępstwo i ponosi odpowiedzialność karną.

"Poznaj swoje prawa. Wyjdź z cienia. Pozwól sobie pomóc" to nowa kampania Ministerstwa Sprawiedliwości. Ma na celu zwrócenie uwagi na prawa osób pokrzywdzonych przestępstwem. W całej Polsce pojawiło się 2300 billboardów.

Wakacje to czas wypoczynku, beztroski i zabawy. Policja jednak apeluje o ostrożność i zdrowy rozsądek, szczególnie młodych kobiet, podkreślając, że to właśnie latem dochodzi do największej liczby przestępstw na tle seksualnym.

Wszechobecne na ulicach plakaty i ulotki zaśmiecają miasta. Nawet jeżeli jesteśmy przyzwyczajeni do tego widoku nie oznacza to, że musimy taki stan tolerować. Jest to nie tylko kwestia walorów estetycznych ale również respektowania prawa, bowiem wieszanie plakatów, ulotek oraz reklam w miejscach niedozwolonych, takich jak słupy energetyczne, latarnie czy fasady budynków, stanowi wykroczenie.

Leżysz na trawie w parku, słońce przyjemnie grzeje, czytasz ciekawą książkę i… popełniasz wykroczenie. Wielu z nas nawet nie miało świadomości, że ten „pamiętający jeszcze czasy PRL-u” przepis o zakazie deptania trawników na terenach przeznaczonych do użytku publicznego nadal obowiązuje.

Kandydat na kierowcę ponosi odpowiedzialność za spowodowanie wypadku lub kolizji. O jego winie orzeka sąd biorąc pod uwagę okoliczności zdarzenia, zaniedbania instruktora oraz przygotowanie kursanta do jazdy.

Duża nowelizacja kodeksów karnych obowiązująca od czerwca 2010 r. wprowadziła obowiązkową terapię farmakologiczną dla pedofilów i sprawców gwałtów kazirodczych.

Najprościej rzecz ujmując pokrzywdzonym jest osoba, której dobro zostało bezpośrednio zagrożone lub naruszone przez przestępstwo. Tym dobrem może być dobro materialne, majątkowe i osobiste. W sprawach z oskarżenia publicznego pokrzywdzony może działać jako strona w charakterze oskarżyciela posiłkowego.

W wyniku nowelizacji kodeksu karnego wprowadzono możliwość odpowiedzialności karnej nieletniego za zgwałcenie ze szczególnym okrucieństwem oraz wprowadzono przepis określający sposób łagodzenia kary w ramach nadzwyczajnego złagodzenia kary.

Stalking, czyli nękanie drugiego człowieka nie jest uregulowane w kodeksie karnym ani cywilnym. Coraz częściej jednak mamy do czynienia z tym zjawiskiem. Przeprowadzone badania w 2009 roku pokazują, że co 10 osoba w Polsce była ofiarą stalkingu. Czy istnieją zatem prawne rozwiązania nasilającego się stalkingu?

W przypadku śmierci pokrzywdzonego istnieje możliwość wstąpienia przez osoby bliskie w prawa pokrzywdzonego. Może tego dokonać również partner zmarłego.

Prokurator jest organem państwa, który wnosi i popiera oskarżenie o czyn ścigany z urzędu. Jest on stroną postępowania, która reprezentuje w nim interes publiczny. Przepisy postępowania karnego umożliwiają także tzw. oskarżycielowi prywatnemu skierować do sądu swój własny akt oskarżenia.

Każdemu z nas może zdarzyć się, że stanie się ofiarą przestępstwa. Dzieje się to wtedy gdy np. zostaniemy pobici, oszukani czy okradną nam mieszkanie. Zgłaszamy ten fakt w prokuraturze lub na policji, ale nie wierzymy, że sprawca zostanie wykryty lub, że spotka go zasłużona kara. Często mamy wrażenie, że nasz los nikogo tak naprawdę nie obchodzi, a oskarżony dzięki sprytnym adwokatom uniknie odpowiedzialności karnej. Jakie są zatem prawa pokrzywdzonego w postępowaniu karnym?

Prokurator jest organem państwa, który wnosi i popiera oskarżenie o czyn ścigany z urzędu. Jest on stroną postępowania, która reprezentuje w nim interes publiczny. Przepisy postępowania karnego umożliwiają także tzw. oskarżycielowi prywatnemu skierować do sądu swój własny akt oskarżenia.

Zgodnie z kodeksową definicją pokrzywdzonym w sprawach o wykroczenie jest ten, czyje dobro prawne zostało bezpośrednio naruszone lub zagrożone przez wykroczenie. Może to być zarówno osoba fizyczna, jak i osoba prawna bądź jednostka organizacyjna bez osobowości prawnej.

Oskarżycielem posiłkowym jest pokrzywdzony, który podejmuje decyzję o aktywnym uczestnictwie w sprawie popełnionego wykroczenia. Oskarżyciel posiłkowy jest pełnoprawną stroną postępowania, co oznacza, iż ma on prawo uczestniczyć we wszystkich rozprawach, ma prawo składania wniosków dowodowych i oświadczeń, wygłasza mowę końcową w sprawie, a przede wszystkim ma prawo do składania w tym postępowaniu apelacji (w razie niekorzystnego dla niego wyroku) lub zażaleń na niekorzystne dla niego (zaskarżalne w świetle przepisów) postanowienia.

Nawiązka jest środkiem karnym orzekanym przez sąd obok kary głównej na rzecz pokrzywdzonego w przypadkach szczególnych przewidzianych przez przepisy kodeksu wykroczeń, tj. sąd może ją orzec wówczas, gdy wyraźnie dany przepis tak stanowi. Orzekana jest ona z urzędu, a zatem nie jest konieczne zgłaszanie przez pokrzywdzonego wniosku o orzeczenie nawiązki.

Jeżeli ustawa przewiduje obniżenie albo nadzwyczajne obostrzenie górnej granicy ustawowego zagrożenia, w wypadku alternatywnego zagrożenia karami wymienionymi w art. 32 pkt 1-3 obniżenie albo obostrzenie odnosi się do każdej z tych kar.

Nie popełnia przestępstwa, kto dopuszcza się czynu zabronionego w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność wyłączająca bezprawność albo winę; jeżeli błąd sprawcy jest nieusprawiedliwiony, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary.

Nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. Odpowiada na podstawie przepisu przewidującego łagodniejszą odpowiedzialność sprawca, który dopuszcza się czynu w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność stanowiąca znamię czynu zabronionego, od której taka łagodniejsza odpowiedzialność zależy.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu poznawczego, medycznego, technicznego lub ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego. Nie popełnia przestępstwa także ten, kto, ratując dobro chronione prawem w warunkach określonych w § 1, poświęca dobro, które nie przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego.

Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Odpowiada jak za podżeganie, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego; w tym wypadku nie stosuje się art. 22 i 23.

Nie podlega karze współdziałający, który dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego.Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do współdziałającego, który dobrowolnie starał się zapobiec dokonaniu czynu zabronionego.

Jeżeli czynu zabronionego tylko usiłowano dokonać, podmiot określony w art. 18 § 2 i 3 odpowiada jak za usiłowanie. Jeżeli czynu zabronionego nie usiłowano dokonać, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Okoliczności osobiste, wyłączające lub łagodzące albo zaostrzające odpowiedzialność karną, uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą. Jeżeli okoliczność osobista dotycząca sprawcy, wpływająca chociażby tylko na wyższą karalność, stanowi znamię czynu zabronionego, współdziałający podlega odpowiedzialności karnej przewidzianej za ten czyn zabroniony, gdy o tej okoliczności wiedział, chociażby go nie dotyczyła.

Każdy ze współdziałających w popełnieniu czynu zabronionego odpowiada w granicach swojej umyślności lub nieumyślności niezależnie od odpowiedzialności pozostałych współdziałających.

Nie podlega karze za przygotowanie, kto dobrowolnie od niego odstąpił, w szczególności zniszczył przygotowane środki lub zapobiegł skorzystaniu z nich w przyszłości; w razie wejścia w porozumienie z inną osobą w celu popełnienia czynu zabronionego, nie podlega karze ten, kto nadto podjął istotne starania zmierzające do zapobieżenia dokonaniu.

Nie podlega karze za usiłowanie, kto dobrowolnie odstąpił od dokonania lub zapobiegł skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego. Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do sprawcy, który dobrowolnie starał się zapobiec skutkowi stanowiącemu znamię czynu zabronionego.

Sąd wymierza kare za usiłowanie w granicach zagrożenia przewidzianego dla danego przestępstwa. W wypadku określonym w art. 13 § 2 sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Odpowiada za usiłowanie, kto w zamiarze popełnienia czynu zabronionego swoim zachowaniem bezpośrednio zmierza do jego dokonania, które jednak nie następuje. Usiłowanie zachodzi także wtedy, gdy sprawca nie uświadamia sobie, że dokonanie jest niemożliwe ze względu na brak przedmiotu nadającego się do popełnienia na nim czynu zabronionego lub ze względu na użycie środka nie nadającego się do popełnienia czynu zabronionego.

Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka.

Odpowiedzialności karnej za przestępstwo skutkowe popełnione przez zaniechanie podlega ten tylko, na kim ciążył prawny, szczególny obowiązek zapobiegnięcia skutkowi.

Moja znajoma ostatnio znalazła się w dość nieprzyjemnej sytuacji. Została oskarżona o nielegalny pobór ciepła. Sprawa co prawda wyjaśniła się pozytywnie dla mojej znajomej. Ja jednak mam pytanie czym dokładnie jest nielegalny pobór?

Udział w wypadku komunikacyjnym osoby nietrzeźwej – zarówno kierowcy, jak i pieszego - może spowodować komplikacje w sprawie wypłaty odszkodowania.

Pokrzywdzony, Odpowiedzialność karna

Wymuszanie zwrotu długów, czyli kiedy groźba jest karalna?

Mediacja i prawa pokrzywdzonych przestępstwem w informatorach Ministerstwa Sprawiedliwości

Jakie kary za zanieczyszczanie środowiska?

Jakie kary za korupcję w sporcie?

Jakie kary grożą poszukiwaczom skarbów?

Kto i kiedy odpowiada za przygotowanie?

Jak wygląda odpowiedzialność karna prowokatora?

Jak kształtuje się odpowiedzialność młodocianego?

Czy pokrzywdzony może zostać ukarany za niestawiennictwo?

Czy pokrzywdzony jest stroną w sądzie?

Kiedy funkcjonariusz odpowiada za przekroczenie uprawnień?

Prawa osób pokrzywdzonych przestępstwem

Wzmożona liczba gwałtów w okresie wakacyjnym

Wyższe kary grzywny dla skazanych

Kary za umieszczanie reklam w niedozwolonych miejscach

Można bezkarnie deptać trawniki

Odpowiedzialność kursanta nauki jazdy

Farmakologiczna kastracja pedofilów

Czy pokrzywdzony jest stroną w sądzie?

Odpowiedzialność karna po nowelizacji kodeksu karnego

Stalking, czyli nękanie będzie karane

Śmierć partnera podczas postępowania karnego

Oskarżyciel prywatny

Jakie prawa przysługują pokrzywdzonemu?

Oskarżyciel prywatny

Uprawnienia pokrzywdzonego

Oskarżyciel posiłkowy

Nawiązka jako środek karny

Obniżenie lub nadzwyczajne obostrzenie kary (art. 38)

Błąd co do kontratypu czynu (art. 29)

Błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu (art. 28)

Eksperyment w kodeksie karnym (art. 27)

Stan wyższej konieczności (art. 26)

Obrona konieczna (art. 25)

Odpowiedzialność prowokatora (art. 24)

Dobrowolne zapobiegnięcie (art. 23)

Odpowiedzialność podżegacza i pomocnika za usiłowanie (art. 22)

Indywidualizacja odpowiedzialności (art. 21)

Niezależność odpowiedzialności współdziałających (art. 20)

Dobrowolne odstąpienie od przygotowania (art. 17)

Dobrowolne odstąpienie (art. 15)

Kara za usiłowanie (art. 14)

Odpowiedzialność za usiłowanie udolne i nieudolne (art. 13)

Prawo karne intertemporalne (art. 4)

Dyrektywa stosowania kar (art. 3)

Odpowiedzialność za przestępstwo skutkowe (art. 2)

Co to jest nielegalny pobór energii

Jakie są konsekwencje ubezpieczeniowe nietrzeźwości?