E-mail i sms jako dowody w sprawie cywilnej

Istotą procesu cywilnego jest spór dwóch przeciwstawnych stron. Zgodnie z zasadą kontradyktoryjności, czyli sporności, to na powodzie i pozwanym spoczywa obowiązek wskazywania dowodów i dzięki nim udowodnienia swoich racji. Zadaniem sądu jest ocena ich wiarygodności według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału.

Ponadto występuje grupa tzw. innych środków dowodowych, do których należą grupowe badanie krwi, dowód z filmu, telewizji, fotokopii, fotografii, planów, rysunków oraz płyt lub taśm dźwiękowych i innych przyrządów utrwalających albo przenoszących obrazy lub dźwięki. Zgodnie z art. 309 k.p.c. nie jest to katalog zamknięty, gdyż sposób przeprowadzenia dowodu innymi środkami dowodowymi niż wymienione wyżej może określić sąd zgodnie z ich charakterem, stosując odpowiednio przepisy o dowodach. Potwierdza to art. 227 k.p.c., z którego wynika, że przedmiotem dowodu mogą być wszelkie fakty mające dla rozstrzygnięcia sprawy istotne znaczenie.

Dowodami w rozumieniu przepisów Kodeksu postępowania cywilnego (dalej k.p.c.) są dokumenty, zeznania świadków, opinie biegłych, oględziny, przesłuchanie stron.

Dowody wizualne i audialne

Dowody powstałe na skutek pracy urządzeń utrwalających można podzielić na dwie grupy:

• dowody wizualne, uzyskane za pomocą wzroku: film, telewizja, fotokopia, fotografia, plan, rysunek;

• dowody audialne, uzyskane za pomocą słuchu: płyty, taśmy dźwiękowe.

Stanowią one dowody instrumentalne, utrwalające przedmioty i zdarzenia mające istotne znaczenie w stosunkach prawnych za pomocą różnych środków technicznych. Mają one charakter pośredni, przez co nie mogą zastępować dowodów tradycyjnych i uniwersalnych, jak dowody z dokumentu czy zeznania świadków.

Problematyką związaną z dowodami instrumentalnymi jest ich autentyczność. Ze względu na to iż rozwój techniki pozwala na przekształcanie, fałszowanie i preparowanie tego typu materiałów, stosunkowo często sądy powołują biegłych do oceny autentyczności wskazanych dowodów.

Dowód z filmu

Będzie to dowód z taśmy filmowej lub na jej podstawie dokonanej reprodukcji fotograficznej. Podstawowym sposobem przeprowadzenia dowodu jest wyświetlenie go na odpowiednim sprzęcie. Tego rodzaju dowód może być zarówno własnością osoby prywatnej (strony procesowej lub osoby trzeciej) jak i instytucji państwowej. Stosuje się do niego odpowiednio przepisy o oględzinach. Materiały z taśmy filmowej często wykorzystywane są w sprawach o ochronę dóbr osobistych i w sporach z zakresu prawa autorskiego. Analogicznie należy traktować dowód z telewizji.

Zobacz serwis: W sądzie