Tematy - Prawo - Nieletni, Czyn - INFOR.PL

Mediacja w sprawach nieletnich

19 mar 2010

Przepisy kodeksu wykroczeń precyzyjnie regulują sytuacje, gdy sprawcą wykroczenia jest osoba, co do której istnieją wątpliwości odnośnie stanu jej zdrowia psychicznego.

Do szkół dla dorosłych dołączą małoletni, którzy ukończyli 16 lub 15 lat, ale z różnych względów nie kontynuują edukacji razem ze swoimi rówieśnikami. Kontynuacja edukacji przez małoletnich razem z dorosłymi dotyczy zarówno szkół publicznych, jak i niepublicznej szkół dla dorosłych.

Skazując za występek o charakterze chuligańskim, sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, nie orzeka się kary dożywotniego pozbawienia wolności.

Internet to w dzisiejszych czasach nie tylko miejsce na spotkania ze znajomymi czy narzędzie, gdzie możemy zapłacić rachunki i zrobić zakupy. To także olbrzymie źródło rozrywki i wiedzy, którego nie możemy odmawiać naszym dzieciom. Jak je chronić przed niebezpieczeństwami tych nieograniczonych możliwości?

Moi rodzice tragicznie zginęli w wypadku samochodowym. Mam obecnie 17 lat i młodszą, 13 – letnią siostrę. Czy mogę zostać jej opiekunem prawnym? Nie chciałbym, aby trafiła do domu dziecka.

Czasami nieletnia może również zawrzeć małżeństwo, ale wiąże się to z pewnymi dodatkowymi wymogami bowiem w Polsce co do zasady małżeństwo może być zawarte przez dwoje ludzi, którzy ukończyli 18 lat.

W obecnych czasach ciąże nieletnich zdarzają się bardzo często. Dla samej młodej matki, ale także dla jej rodziców i rodziny często jest to ogromny szok. Jak wygląda kwestia władzy rodzicielskiej w takim wypadku?

Pomimo, iż polskie ustawodawstwo zawiera wiele środków przeciwdziałających demoralizacji nieletnich, większość z nich nie jest skuteczna. Najbardziej dotkliwym z nich jest właśnie umieszczenie nieletniego w zakładzie poprawczym.

Zdarzają się sytuacje, kiedy mniej dotkliwe kary, takiej jak na przykład upomnienie, są dla nieletniego niewystarczające. W takim wypadku sąd może zastosować nadzór kuratora.

Wobec nieletniego mogą być stosowane środki wychowawcze oraz środek poprawczyw postaci umieszczenia w zakładzie poprawczym. Kara może być orzeczona tylko wtedy, kiedy inne środki resocjalizacji okażą się nieskuteczne.

Zdarzają się sytuacje, kiedy rodzice nie mogą lub nie są w stanie sprawować nad małoletnim władzy rodzicielskiej. Kto wtedy przejmuje opiekę nad takim dzieckiem?

Dzieci, jako osoby mające niewielkie doświadczenie życiowe, w dodatku nie w pełni rozwinięte psychicznie, podlegają szczególnej ochronie prawnej.

Prawo cywile również posiada swoją definicję „osoby nieletniej”, i z punktu widzenia wszystkich definicji w poszczególnych gałęziach prawa, w prawie cywilnym małoletnim jest się najdłużej.

Otwieram własną działalność gospodarczą, mam jednak wątpliwość, jaki jest minimalny wiek dla pracowników, których chciałbym zatrudnić.

Kodeks karny obok pojęcia nieletniego wprowadza jeszcze jedną szczególną kategorię sprawców, mianowicie sprawców młodocianych. Co kryje się pod tym pojęciem?

Kodeks karny ustanawia pewną minimalną granicę wiekową, poniżej której niemożliwe jest pociągnięcie sprawcy do odpowiedzialności karnej za popełniony czyn na podstawie kodeksu karnego.

Otwieram własną działalność gospodarczą, mam jednak wątpliwość, jaki jest minimalny wiek dla pracowników, których chciałbym zatrudnić.

Odrzucenie spadku często jest jedyną drogą w celu uniknięcia dużych – często przewyższających wartość samego spadku – długów spadkowych.

W kodeksie wykroczeń karalna jest zarówno kradzież, jak i przywłaszczenie mienia (cudzej rzeczy ruchomej), jeżeli wartość przedmiotu nie przekracza 250 zł (w przeciwnym wypadku jest to już przestępstwo). Zwraca uwagę fakt, iż nie tylko sprawca podlega odpowiedzialności za wykroczenie, ale również podżegacz i pomocnik, a dodatkowo obok dokonania sprawca odpowiada również za samo usiłowanie popełnienie tego wykroczenia.

Określenie, kto i w jakiej sytuacji ponosi odpowiedzialność za wykroczenie jest niezmiernie ważne. Kwestii odpowiedzialności za wykroczenie nie można sprowadzić do jednej okoliczności – składa się na nich kilka powiązanych ze sobą okoliczności.Odpowiedzialność za wykroczenie jest zdolnością popełnienia czynu, który jest wykroczeniem połączoną z koniecznością przyjęcia ujemnych konsekwencji (czyli kary lub innej dolegliwości).

Prawo wykroczeń określa warunki odpowiedzialności wykroczeniowej, wymienia czyny zagrożone jako wykroczenia. Dopełnieniem funkcji prawa wykroczeniowego, umożliwiającej pełne poniesienie odpowiedzialności przez sprawcę jest określenie systemu kar i innych dolegliwości, jakie można wymierzyć za poszczególne wykroczenie.Generalnie, w przepisie art. 18 i kolejnych kodeksu wykroczeń określono rodzaje kar za wykroczenie. Są nimi: areszt, ograniczenie wolności, grzywna i nagana.

Boisz się żmudnego procesu adopcyjnego. Chcesz przygarnąć maleństwo, o które możesz dbać od najwcześniejszych dni. Albo - jesteś matką, która nie może podjąć się wychowania dziecka, ale chce przekazać je od razu w ręce przyszłych rodziców i oszczędzić tułaczki po domach dziecka. Możesz skorzystać z adopcji ze wskazaniem.

Przysposobienie (adopcja) jest powstałym z woli osób zainteresowanych stosunkiem prawnym, jaki istnieje pomiędzy rodzicami a dzieckiem. Jest to stosunek rodzicielski, w ramach którego między przysposabiającym (rodzicem adopcyjnym) a przysposobionym (dzieckiem adoptowanym) powstają wszelkie obowiązki i prawa właściwe dla naturalnego stosunku pomiędzy rodzicami a dziećmi.

Przepełnione domy dziecka, problemy ze znalezieniem chętnych na adopcje? Te problemy mogłyby zostać choć częściowo rozwiązane, gdyby uprościć proces adopcji zagranicznej. Na Zachodzie problem osieroconych dzieci praktycznie nie istnieje, stąd duże zainteresowanie możliwością przysposobienia w krajach zza dawnej żelaznej kurtyny.

Prawo pozwala na adopcję tylko osoby małoletniej dla jej dobra (art. 114§1 k.r.o.). Przesłanka dobra dziecka stanowi nadrzędne kryterium oceny, czy przysposobienie jest dopuszczalne. Wszystko to w trosce o dzieci, które zostały już wystarczająco skrzywdzone przez los.

Wymarzone dziecko. Wyczekiwane przez wiele lat – przedtem - kilkukrotne nieudane próby zapłodnienia in vitro, lata leczenia niepłodności, ból i rozczarowanie. No i brak pewności, że dziecko z adopcji zaspokoi rodzicielskie tęsknoty. Wiele par obawia się, że nie pokochają dziecka, z którym nie łączą ich więzy krwi. Zrozpaczeni rodzice wykorzystują desperację kobiet, które w zamian za odpowiednią kwotę urodzą upragnione dziecko. Ich rola – donosić ciążę, a później oddać maleństwo.

Sąd, uznając za celowe orzeczenie pozbawienia lub ograniczenia praw rodzicielskich lub opiekuńczych w razie popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego lub we współdziałaniu z nim, zawiadamia o tym właściwy sąd rodzinny.

Organizacje społeczne, fundacje i stowarzyszenia, o których mowa w art. 47, 49 i 57a § 2, muszą obejmować swoją działalnością terytorium całego kraju.

Jeżeli sprawca osiągnął z popełnienia przestępstwa, chociażby pośrednio, korzyść majątkową niepodlegającą przepadkowi przedmiotów wymienionych w art. 44 § 1 lub 6, sąd orzeka przepadek takiej korzyści albo jej równowartości. Przepadku nie orzeka się w całości lub w części, jeżeli korzyść lub jej równowartość podlega zwrotowi pokrzywdzonemu lub innemu podmiotowi.

Nie popełnia umyślnie czynu zabronionego, kto pozostaje w błędzie co do okoliczności stanowiącej jego znamię. Odpowiada na podstawie przepisu przewidującego łagodniejszą odpowiedzialność sprawca, który dopuszcza się czynu w usprawiedliwionym błędnym przekonaniu, że zachodzi okoliczność stanowiąca znamię czynu zabronionego, od której taka łagodniejsza odpowiedzialność zależy.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu przeprowadzenia eksperymentu poznawczego, medycznego, technicznego lub ekonomicznego, jeżeli spodziewana korzyść ma istotne znaczenie poznawcze, medyczne lub gospodarcze, a oczekiwanie jej osiągnięcia, celowość oraz sposób przeprowadzenia eksperymentu są zasadne w świetle aktualnego stanu wiedzy.

Nie popełnia przestępstwa, kto działa w celu uchylenia bezpośredniego niebezpieczeństwa grożącego jakiemukolwiek dobru chronionemu prawem, jeżeli niebezpieczeństwa nie można inaczej uniknąć, a dobro poświęcone przedstawia wartość niższą od dobra ratowanego. Nie popełnia przestępstwa także ten, kto, ratując dobro chronione prawem w warunkach określonych w § 1, poświęca dobro, które nie przedstawia wartości oczywiście wyższej od dobra ratowanego.

Nie popełnia przestępstwa, kto w obronie koniecznej odpiera bezpośredni, bezprawny zamach na jakiekolwiek dobro chronione prawem. W razie przekroczenia granic obrony koniecznej, w szczególności gdy sprawca zastosował sposób obrony niewspółmierny do niebezpieczeństwa zamachu, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary, a nawet odstąpić od jej wymierzenia.

Odpowiada jak za podżeganie, kto w celu skierowania przeciwko innej osobie postępowania karnego nakłania ją do popełnienia czynu zabronionego; w tym wypadku nie stosuje się art. 22 i 23.

Nie podlega karze współdziałający, który dobrowolnie zapobiegł dokonaniu czynu zabronionego.Sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie kary w stosunku do współdziałającego, który dobrowolnie starał się zapobiec dokonaniu czynu zabronionego.

Odpowiada za sprawstwo nie tylko ten, kto wykonuje czyn zabroniony sam albo wspólnie i w porozumieniu z inną osobą, ale także ten, kto kieruje wykonaniem czynu zabronionego przez inną osobę lub wykorzystując uzależnienie innej osoby od siebie, poleca jej wykonanie takiego czynu. Odpowiada za podżeganie, kto chcąc, aby inna osoba dokonała czynu zabronionego, nakłania ją do tego.

Przygotowanie zachodzi tylko wtedy, gdy sprawca w celu popełnienia czynu zabronionego podejmuje czynności mające stworzyć warunki do przedsięwzięcia czynu zmierzającego bezpośrednio do jego dokonania, w szczególności w tymże celu wchodzi w porozumienie z inną osobą, uzyskuje lub przysposabia środki, zbiera informacje lub sporządza plan działania.

Czyn zabroniony popełniony jest umyślnie, jeżeli sprawca ma zamiar jego popełnienia, to jest chce go popełnić albo przewidując możliwość jego popełnienia, na to się godzi. Czyn zabroniony popełniony jest nieumyślnie, jeżeli sprawca nie mając zamiaru jego popełnienia, popełnia go jednak na skutek niezachowania ostrożności wymaganej w danych okolicznościach, mimo że możliwość popełnienia tego czynu przewidywał albo mógł przewidzieć.

Zbrodnię można popełnić tylko umyślnie; występek można popełnić także nieumyślnie, jeżeli ustawa tak stanowi.

Przestępstwo jest zbrodnią albo występkiem. Zbrodnią jest czyn zabroniony zagrożony karą pozbawienia wolności na czas nie krótszy od lat 3 albo karą surowszą. Występkiem jest czyn zabroniony zagrożony grzywną powyżej 30 stawek dziennych, karą ograniczenia wolności albo karą pozbawienia wolności przekraczającą miesiąc.

Ustawę karną polską stosuje się do sprawcy, który popełnił czyn zabroniony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, jak również na polskim statku wodnym lub powietrznym, chyba że umowa międzynarodowa, której Rzeczpospolita Polska jest stroną, stanowi inaczej.

Jeżeli w czasie orzekania obowiązuje ustawa inna niż w czasie popełnienia przestępstwa, stosuje się ustawę nową, jednakże należy stosować ustawę obowiązującą poprzednio, jeżeli jest względniejsza dla sprawcy.

Kary oraz inne środki przewidziane w tym kodeksie stosuje się z uwzględnieniem zasad humanitaryzmu, w szczególności z poszanowaniem godności człowieka.

Odpowiedzialności karnej podlega ten tylko, kto popełnia czyn zabroniony pod groźbą kary przez ustawę obowiązującą w czasie jego popełnienia.

W ciężkim położeniu znajdują się dziewczyny, które urodziły swoje dziecko przed ukończeniem 18 roku życia. Nieletnia matka nie ma bowiem praw do dziecka. Dopiero uzyskanie pełnoletności pozwala jej skutecznie wstąpić w prawa rodzica. Do czasu uzyskania pełnej zdolności do czynności prawnych pieczę nad dzieckiem sąd przekaże w ręce opiekuna.

Obecnie opiekę dla małoletniego ustanawia się w wypadku, gdy żadnemu z rodziców nie przysługuje władza rodzicielska albo w przypadku rodziców nieznanych.

Sąd orzekając separację ma obowiązek orzec któremu z rodziców i w jakim zakresie powierza pełnienie władzy rodzicielskiej. Pod pojęciem władzy rodzicielskiej rozumieć należy szereg praw i obowiązków spoczywających na rodzicach służących należytemu wychowaniu dziecka oraz sprawowaniu pieczy nad dzieckiem jak również majątkiem dziecka.

Nieletni, Czyn

Mediacja w sprawach nieletnich

Niepoczytalność lub poczytalność ograniczona sprawcy wykroczenia

Jak powiedzieć dziecku o rozwodzie?

Małoletni mogą kontynuować edukację razem z dorosłymi

Kara za występek o charakterze chuligańskim (art. 57a)

Wychowawcze oddziaływanie na nieletniego (art. 54)

Dziecko w Internecie

Czy starszy brat może być opiekunem

Zawarcie małżeństwa przez nieletnią

Czy niepełnoletnia córka ma władzę rodzicielską nad swoim dzieckiem

Kiedy nieletni zostanie umieszczony w zakładzie poprawczym

Kiedy nieletni będzie miał kuratora

Jakie kary może nałożyć sąd rodzinny na nieletniego

Kiedy sąd ustanowi opiekuna dla małoletniego dziecka

Kiedy potrzebna jest zgoda rodzica na czynność prawną dziecka

Małoletni w prawie cywilnym

Młodociany w rozumieniu Kodeksu pracy

Kim jest młodociany w prawie karnym

Kiedy nieletni odpowie za przestępstwo

Młodociany w rozumieniu Kodeksu pracy

Odrzucenie spadku przez małoletniego

Kradzież i przywłaszczenie cudzej rzeczy

Warunki odpowiedzialności za wykroczenie

Kary w kodeksie wykroczeń

Adopcja ze wskazaniem dozwolona przez prawo

Prawne aspekty przysposobienia

Adopcja zagraniczna

Kogo można adoptować?

Surogatki, ratunek dla bezdzietnych czy handel nienarodzonymi dziećmi?

Zawiadomienie sądu rodzinnego (art. 51)

Świadczenie pieniężne nietrzeźwego sprawcy (art. 49a)

Przepadek korzyści majątkowych (art. 45)

Błąd co do okoliczności stanowiącej znamię czynu (art. 28)

Eksperyment w kodeksie karnym (art. 27)

Stan wyższej konieczności (art. 26)

Obrona konieczna (art. 25)

Odpowiedzialność prowokatora (art. 24)

Dobrowolne zapobiegnięcie (art. 23)

Postaci sprawstwa (art. 18)

Znamiona i karalność przygotowania (art. 16)

Umyślność i nieumyślność czynu (art. 9)

Zasada umyślności (art. 8)

Zbrodnia a występek (art. 7)

Zasada terytorialności (art. 5)

Prawo karne intertemporalne (art. 4)

Dyrektywa stosowania kar (art. 3)

Elementy struktury przestępstwa (art. 1)

Nieletnia w ciąży

Jakie są obowiązki opiekuna małoletniego

Separacja a władza rozdzicielska