Rozmowa kwalifikacyjna

Jak należy rekrutować pracowników produkcyjnych? Czy szybka rekrutacja jest efektywna? Jak zatrudnić pracownika, który zostanie w firmie?

Rozmowa kwalifikacyjna - o co pytać pracodawcę? Coraz więcej Polaków decyduje się na zmianę pracy. Pierwsze fale pandemii woleliśmy przeczekać w starej firmie, ale im bardziej oswajamy się z nową sytuacją, tym chętniej podejmujemy decyzję o rozwoju zawodowym. W większości branż mocno odczuwa się już tzw. rynek pracownika, dzięki czemu często to pracownicy przebierają w ofertach. Najmocniej widać to w branży IT, ale kolejne idą w jej ślady. Pracę zmienić łatwo, trudniej zmienić ją… na lepszą. W tym przypadku kupowanie przysłowiowego kota w worku się nie sprawdzi – to zbyt ważna decyzja. Karolina Struzik, konsultantka Awareson, firmy rekrutującej specjalistów IT, podpowiada, o co warto pytać przyszłego pracodawcę.

Rozmowa rekrutacyjna powinna być dialogiem, czyli wymianą zdań pomiędzy dwoma stronami - osoby ubiegającej się o stanowisko pracy oraz pracodawcy lub przedstawiciela z działu HR. Mówi się, że podstawą sukcesu jest stworzenie czytelnego CV, które przedstawi nas w dobrym świetle. Ważne jest jednak także zadawanie pytań.

W czasie epidemii koronawirusa poszukiwanie pracy i pracowników stanowi większe wyzwanie. Jak rekrutować bez kontaktu z drugim człowiekiem? Obecnie przeprowadza się rekrutacje online. Czy zostaną z nami na dłużej?

Rynek pracy zmienia się dynamicznie. Oprócz obserwowanego w kolejnych branżach i grupach stanowisk rynku kandydata mamy do czynienia z gwałtownym rozwojem nowych technologii. Te z kolei zwiększają zapotrzebowanie na pracowników posiadających określone kompetencje. W konsekwencji pracodawcy muszą poszukiwać kandydatów z pożądanymi umiejętnościami i zadbać o ich rozwój w nowych branżach. Jednocześnie trendy demograficzne nie sprzyjają organizacjom, ponieważ coraz mniej osób wkracza na rynek pracy. Młodzi pracownicy dyktują warunki i podkreślają znaczenie swojej niezależności, która dla pracodawców brzmi niemal nierealistycznie.

Rynek pracownika wpływa na powstawanie problemów z rekrutacją pracowników o odpowiednich kompetencjach. W roku 2020 rekruterzy będą musieli sprostać 5 wyzwaniom. Należą do nich: zwiększenie skuteczności i efektywności rekrutacji, otwarta komunikacja wynagrodzeń, standaryzacja rekrutacji w całej organizacji, badanie i identyfikacja potrzeb kandydatów oraz zrozumienie wpływu opinii kandydatów na wyniki firmy.

Niezależnie od danych osobowych przekazanych przez osoby ubiegające się o zatrudnienie, w procesie rekrutacji zarówno pracodawca, jak i osoba ubiegająca się o zatrudnienie mają prawo zadawać pytania i oczekiwać na nie odpowiedzi. Nie wszystko bowiem wynika z zakresu przedstawionych danych osobowych oraz z treści ogłoszenia rekrutacyjnego.

Często bardzo trudno jest wyłonić najlepszych kandydatów na dane stanowisko pracy. Na co należy zwrócić szczególną uwagę podczas rekrutacji? Poznaj metodę dr. Roberta Hogana.

Nowe oblicze rekrutacji polega na zamianie ról. Rozmowy kwalifikacyjne przestaną być stresującym spotkaniem dla pracownika z potencjalnym pracodawcą. Wszystko wskazuje na to, że to zatrudniający będzie musiał starać się o zainteresowanie pracownika swoją firmą.

Kandydaci do pracy najczęściej nie przykładają dużej wagi do ostatniej rubryki dokumentu aplikacyjnego, jaką są tzw. zainteresowania, hobby. Czy zainteresowania wskazane w CV mają wpływ na fakt zatrudnienia, czy rekruterzy czytają informacje o zainteresowaniach przyszłych pracowników?

Kandydat, który ubiega się o pracę na określonym stanowisku powinien przede wszystkim przedstawić swój życiorys, czyli curriculum vitae (CV). Jest podstawowy, a zarazem pierwszy dokument, do którego wgląd ma przyszły pracodawca. Jakie informacje należy zawrzeć w CV, a jakie są zbędne?

Zanim udamy się na rozmowę kwalifikacyjną, warto spojrzeć na proces rekrutacji z perspektywy potencjalnego przyszłego pracodawcy. Może nam to pomóc bardziej, niż gorączkowe wymyślanie odpowiedzi na potencjalne pytania.

Samoocena kojarzy nam się z poczuciem własnej wartości. Wśród ludzi często możemy zauważyć, że to poczucie może być bardzo różne. Jest to spowodowane bardzo różnorodnymi czynnikami, które są dla nas wartością. I w momencie, kiedy ogromną rolę w naszym życiu odgrywa wykształcenie, praca, wynagrodzenie, a tej potrzeby nie mamy zaspokojonej, wówczas ta samoocena zostaje zaburzona. Oczywiście te czynniki mogą być uwarunkowane życiem zawodowym, rodzinnym, życiem osobistym czy towarzyskim.

Do procesu kwalifikacyjnego przystępują zarówno mężczyźni jak i kobiety. Bardzo często kandydaci do pracy czują się dyskryminowani ze względu na wiele czynników. Są to np. wiek, płeć, rasa, wyznanie, religia, kolor skóry itp. Dlaczego zatem większe poczucie dyskryminacji mają kobiety podczas rozmów z pracodawcą?

Negocjacje z pracodawcą dotyczące wynagrodzenia są bardzo drażliwym punktem rozmowy kwalifikacyjnej. Wielu ludzi w ogóle nie porusza tego tematu z uwagi na fakt, iż tak bardzo chcą zdobyć zatrudnienie, że mają obawy, czy nie stanie się to powodem odmownej decyzji w sprawie konkretnego pracodawcy.

Rozmowa kwalifikacyjna kojarzona jest przez kandydatów do pracy najczęściej jako forma odpytywania przez pracodawcę. I oczywiście w dużej mierze tak jest, że to osoba aplikująca na dane stanowisko udziela informacji, opowiada o swoich poprzednich miejscach zatrudnienia, o stanowiskach, jakie zajmowała poprzednio, przebiegu edukacji, zainteresowaniach itd. Ale zazwyczaj pod koniec rozmowy pracodawca pozostawia czas, kiedy to kandydat może zadawać pytania.

Sesja Assessment Center selekcyjnego najczęściej trwa jeden dzień, w miejscu łatwo dostępnym dla kandydatów (dogodny dojazd), ale zawsze poza firmą, do której aplikują kandydaci. Wynika to z założenia, aby przebieg sesji Assessment Center w żaden sposób nie kolidował z codziennym funkcjonowaniem firmy.

Stres może być główną przeszkodą w znalezieniu pracy. Niejednokrotnie zdarza się, iż kandydata, posiadającego imponujące Curriculum Vitae, już w trakcie samej rozmowy „zżera” stres, a imponujące CV blaknie. O ile ze strony rekrutującego możemy liczyć na jeszcze jedną szansę i zatrudnienie nas, o tyle może się okazać, iż na dalszej ścieżce zawodowej nieumiejętność opanowania stresu może być zgubna.

Rozmowa kwalifikacyjna jest bardzo stresującym elementem procesu rekrutacyjnego, ponieważ od niej często bardzo wiele zależy. Jest to moment, kiedy pracodawca, kiedy pracodawca ma pierwszy kontakt z kandydatem do pracy, może zadać mu pytania, obserwować, jak zachowuje się, jak reaguje na wiele rzeczy. Dla osoby, która po raz pierwszy uczestniczy w rozmowie kwalifikacyjnej jest to dodatkowy stres, ponieważ taka osoba nie posiada doświadczenia z poprzednich rozmów.

Rozmowa kwalifikacyjna z pewnością jest jednym z najbardziej stresujących wydarzeń w życiu zawodowym człowieka. Najbardziej denerwujemy się w momencie, kiedy praca o jaką aplikujemy jest naszą wymarzoną pracą, daje szansę na rozwój osobisty i zawodowy oraz wiąże się z dużymi korzyściami finansowymi.

Często spotykamy się z faktem, że podczas rozmowy kwalifikacyjnej lub jako jedna z jej części zostanie przeprowadzony test psychologiczny. Najczęściej wywołuje to bardzo duże obawy z punktu widzenia aplikującego. Ale czy słusznie? Jak przygotować się do testu, który będziemy musieli rozwiązać? Czego można się spodziewać? Jakich pytań, poleceń?

Rozmowa kwalifikacyjna jest pierwszym momentem, kiedy pracodawca ma okazję nas zobaczyć. Może wtedy zweryfikować swoje założenia, oczekiwania i wymagania względem nas. Wiele się mówi, aby nie oceniać innego człowieka po wyglądzie, że należy go poznać, aby nie dać się zwieść pozorom. Niestety coraz częściej, to właśnie pierwsze wrażenie tworzy cały wizerunek o naszej osobie łącznie ze stereotypami z tym związanymi. I tak jeśli nie przygotujemy się do rozmowy kwalifikacyjnej dostatecznie dobrze, biorąc pod uwagę swój wygląd, wówczas możemy dużo stracić, nie uświadamiając sobie tego w pełni.

Mam 45 lat, jestem bezrobotna. Straciłam pracę z powodów osobistych. 3 lata temu zmarł mój mąż. Bardzo to przeżyłam, stres był tak duży, że przerodził się w depresję. Leczyłam się psychiatrycznie z tego powodu. Dlatego nie myślałam o pracy. Ale teraz jest już lepiej i chcę pracować, też ze względu na swoje zdrowie psychiczne. Chodząc na rozmowy kwalifikacyjne często jestem pytana o przerwę w pracy (oprócz urlopu macierzyńskiego jest to moja jedyna przerwa w zatrudnieniu od ukończenia studiów). Do tej pory próbowałam zataić fakt leczenia, ale zawsze się denerwuję i nie wiem co powiedzieć, kiedy jestem pytana o tę przerwę. Myślę, że pracodawcy wiedzą, że coś kręcę. Czy mówić o swojej chorobie? Jak to będzie odebrane?

Nikt by nie chciał, aby pracodawca podczas rozmowy kwalifikacyjnej wykazywał oznaki znudzenia, zniechęcenia, a już na pewno irytacji lub zdenerwowania.

Osobisty kontakt z pracodawcą, to dobry moment, aby pokazać się z najlepszej strony. Rekruter może wtedy zobaczyć w jaki sposób się komunikujemy, czy mamy predyspozycje do pracy zespołowej czy jesteśmy mili itp. Jednak jest to również chwila, kiedy nasz obraz stworzony w dokumentach aplikacyjnych może, z pewnych powodów, obiegać od wyobrażenia pracodawcy o idealnych kandydacie na dane stanowisko.