Konwencja dotycząca cywilnych aspektów uprowadzenia dziecka za granicę, jest głównym instrumentem prawnym, regulującym kwestię porwań rodzicielskich w przypadku uprowadzenia lub zatrzymania dziecka w innym państwie. Ma chronić przed szkodliwymi dla dziecka skutkami takich działań, a jej głównym celem jest nie rozstrzygnięcie, przy kim dziecko ma mieć miejsce pobytu, ale przywrócenie stanu po przedniego, który został naruszony bezprawnym uprowadzeniem lub zatrzymaniem dziecka.
Na podstawie unijnego rozporządzenia, zwanego Rzym III małżonkowie mają możliwość wyboru prawa, które ma być zastosowane do ich rozwodu, czy separacji. Akt ten od 21 czerwca 2012 r. obowiązuje w Belgii, Bułgarii, Niemczech. Francji, Portugalii, Hiszpanii, Włoszech, Malcie, Łotwie, Luksemburgu, Węgrzech, Austrii, Rumunii i Słowenii.
Postępowanie sądowe w tej sprawie jest osobną sprawą rodzinną, która może, ale nie musi, być rozpoznawana łącznie z rozwodem. Do przedmiotów urządzenia domowego należą rzeczy ruchome, które służą do użytku obojga małżonków, a więc przede wszystkim meble, dywany, obrazy i wszystkie ruchome rzeczy znajdujące się w mieszkaniu małżeńskim.