Sprawy karne

W razie skazania za zbiegające się przestępstwa na kary pozbawienia wolności i ograniczenia wolności sąd wymierza karę łączną pozbawienia wolności, przyjmując, że miesiąc ograniczenia wolności równa się 15 dniom pozbawienia wolności.

Jeżeli sprawca popełnił dwa lub więcej przestępstw, zanim zapadł pierwszy wyrok, chociażby nieprawomocny, co do któregokolwiek z tych przestępstw i wymierzono za nie kary tego samego rodzaju albo inne podlegające łączeniu, sąd orzeka karę łączną, biorąc za podstawę kary z osobna wymierzone za zbiegające się przestępstwa.

Ze względu na stale zwiększająca się liczbę osób nabywających uprawnienia do kierowania pojazdami oraz coraz większa ilość pojazdów wzrasta możliwość mimowolnego uczestniczenia w kontroli drogowej przeprowadzonej przez Policję bądź inne uprawnione do tego służby. Szczegółowy tryb postępowania podczas dokonywania kontroli oraz rodzaj służb uprawnionych do jej przeprowadzania, reguluje rozporządzenie MSWIA w sprawie kontroli ruchu drogowego. Jak zachować się podczas kontroli, jak ona powinna przebiegać oraz jakie osoba kontrolowana ma obowiązki – o tym przeczytacie w tym artykule.

Jednym z wielu uprawnień policji podczas wykonywania ustawowych zadań jest prawo legitymowania osób w celu ustalenia tożsamości. Legitymowania osób w tym celu dokonuje się w celu wykrywania, zapobiegania i rozpoznawania przestępstw lub wykroczeń.

W jakich przypadkach oraz w jakim zakresie policjanci wykonując swoje ustawowe uprawnienia mogą używać wobec osoby środków przymusu bezpośredniego, jakie to mogą być środki przymusu i czy mogą być używane wobec każdej osoby? Na takie pytania odpowiedzi poszukiwać można w obowiązujących przepisach.

W przeszłości przestępstwa dzielono na dwie kategorie: prywatne, czyli ścigane na wniosek pokrzywdzonego i publiczno skargowe, które były ścigane z urzędu. We współczesnym polskim prawie karnym rozszerzono katalog możliwości inicjowania postępowania o przestępstwa prywatnoskargowe.

W razie uzasadnionych wątpliwości co do stanu zdrowia psychicznego obwinionego sąd lub prokurator powołuje biegłego psychiatrę w celu sporządzenia opinii.

Przepisy kodeksu wykroczeń precyzyjnie regulują sytuacje, gdy sprawcą wykroczenia jest osoba, co do której istnieją wątpliwości odnośnie stanu jej zdrowia psychicznego.

Jak powszechnie wiadomo cisza nocna obowiązuje w godzinach nocnych od 22 do 6 rano. Cisza nocna to czas przeznaczony na odpoczynek dla każdego z nas. Za zakłócanie ciszy nocnej możemy zostać ukarani na podstawie kodeksu wykroczeń.

Stalking, czyli nękanie drugiego człowieka nie jest uregulowane w kodeksie karnym ani cywilnym. Coraz częściej jednak mamy do czynienia z tym zjawiskiem. Przeprowadzone badania w 2009 roku pokazują, że co 10 osoba w Polsce była ofiarą stalkingu. Czy istnieją zatem prawne rozwiązania nasilającego się stalkingu?

W dniu 18 lutego 2010 roku odbyło się w sejmie głosowanie nad zmianami w ustawie, które umożliwiają używanie paralizatorów.

Opinia biegłego z zakresu pisma ręcznego stanowi często w praktyce prokuratorskiej i sądowej podstawę rozstrzygnięcia o odpowiedzialności za przestępstwa przeciwko wiarygodności dokumentów, a także może mieć znaczenie kluczowe do oceny zaistnienia znamion przestępstwa oszustwa (art. 286 kodeksu karnego) zwłaszcza, jeśli przy zawieraniu np. umowy kredytowej przedłożono podrobione lub przerobione dokumenty.

Decyzję o cofnięciu uprawnień do kierowania pojazdem silnikowym wydaje starosta powiatowy

W momencie przekroczenia granicy dozwolonej ilości punktów karnych kierowca traci prawo jazdy i musi odbyć ponownie kurs. Istnieje jednak możliwość zmniejszenia liczby punktów karnych na swoim koncie.

Przepisy kodeksu karnego stanową o odpowiedzialności karnej nie tylko za prowadzenie pojazdu mechanicznego w stanie nietrzeźwości, regulują także odpowiedzialność za prowadzenie w stanie nietrzeźwości innych pojazdów.

Obowiązek powstrzymania się od przebywania w określonych środowiskach lub miejscach, zakaz kontaktowania się z określonymi osobami lub zakaz opuszczania określonego miejsca pobytu bez zgody sądu, orzeczone na zawsze, można uznać za wykonane, jeżeli zachowanie skazanego po popełnieniu przestępstwa i w czasie wykonania kary uzasadniają przekonanie, iż po uchyleniu obowiązku lub zakazu nie popełni on ponownie przestępstwa przeciwko wolności seksualnej lub obyczajności na szkodę małoletniego, a obowiązek lub zakaz był wykonywany co najmniej 10 lat.

Sąd może po upływie połowy okresu, na które orzeczono środki karne wymienione w artykule 39 pkt. 1 – 3, uznać je za wykonane, jeżeli skazany przestrzegał porządku prawnego, a środek karny był w stosunku do niego wykonywany przynajmniej przez rok.

Skazanego na karę ograniczenia wolności, który odbył przynajmniej połowę orzeczonej kary, przy czym przestrzegał porządku prawnego i sumiennie wykonywał pracę wskazana przez sąd, jak również spełnił nałożone na niego obowiązki i orzeczone środki karne, sad może zwolnić od reszty kary, uznając ja za wykonaną.

Jeżeli w okresie próby i w ciągu dalszych 6 miesięcy nie odwołano warunkowego zwolnienia, karę uważa się za odbytą z chwilą warunkowego zwolnienia.

W razie odwołania warunkowego zwolnienia ponowne warunkowe zwolnienie nie może nastąpić przed upływem roku od osadzenia skazanego w zakładzie karnym a w wypadku kary dożywotniego pozbawienia wolności przed upływem 5 lat.

W razie warunkowego zwolnienia czas pozostały do odbycia kary stanowi okres próby, który jednak nie może być krótszy niż 2 lata ani dłuższy niż 5 lat. Jeżeli skazanym jest osoba określona w art. 64 § 2, okres nie może być krótszy niż 3 lata. W razie warunkowego zwolnienia z kary dożywotniego pozbawienia wolności okres próby wynosi 10 lat.

Przepisy art. 78 § 1 i 2 stosuje się odpowiednio do sumy dwóch lub więcej nie podlegających łącznie kar pozbawienia wolności, które skazany ma odbyć kolejno; przepis art. 78 § 2 stosuje się chociażby jedno z przestępstw popełniono w warunkach określonych w art. 64 kodeksu karnego. Skazanego można, niezależnie od warunków określonych w art. 78 § 1 lub 2, zwolnić warunkowo po odbyciu 15 lat pobawienia wolności.

Skazanego na karę pozbawienia wolności sąd może warunkowo zwolnić z odbycia reszty kary tylko wówczas, gdy jego postawa, właściwości i warunki osobiste, sposób życia przed popełnieniem przestępstwa, okoliczności jego popełnienia oraz zachowanie po popełnieniu przestępstwa i w czasie odbywania kary uzasadniają przekonanie, iż skazany po zwolnieniu będzie przestrzegał porządku prawnego, w szczególności nie popełni ponownie przestępstwa. W szczególnie uzasadnionych wypadkach sąd wymierzając karę pozbawienia wolności może wyznaczyć surowsze ograniczenia do skorzystania przez skazanego z warunkowego zwolnienia niż przewidziane w art. 78 kodeksu karnego.

Zarówno zagadnienie pomocy jak i asysty przy przeprowadzaniu czynności reguluje rozporządzenie Ministerstwo Spraw Wewnętrznych i Administracji w sprawie udzielania pomocy lub asystowania komornikowi przez Policję lub Straż Graniczną przy wykonywaniu czynności egzekucyjnych.

Korzystanie z usług agencji detektywistycznych stało się w ostatnich latach bardzo popularne. Detektywi oferują bardzo szeroki wachlarz swoich usług. Prywatny detektyw pomoże przygotować między innymi dowody w sprawie rozwodowej, odzyskać majątek, odnaleźć zaginioną osobę czy wykryć podsłuch.

Wyznaczony przez sąd okres próby może wykazać, że ustalona przez sąd pozytywna prognoza kryminologiczna sprawcy okazała się nietrafna. Zawiedzenie oczekiwań przez skazanego stanowi podstawę do obligatoryjnego lub fakultatywnego zarządzenia wykonania kary warunkowo zawieszonej.

Czas i sposób wykonania nałożonych na sprawcę obowiązków z art. 72 k.k. (obowiązki próby) sąd określa po wysłuchaniu skazanego. Nałożone na sprawcę obowiązki mają służyć realizacji celów kary, ale nie mogą stanowić dla sprawcy nadmiernej dolegliwości, nie mają utrudnić mu życia.

Zawieszając wykonanie kary pozbawienia wolności sąd może w okresie próby oddać skazanego pod dozór. Jego celem nie jest jednak zwiększenie dolegliwości poprzez ograniczenie wolności skazanego.

Warunkowe zawieszenie wykonania kary może wiązać się z nałożeniem na skazanego pewnych obowiązków. Jest ono zawsze fakultatywne. Katalog obowiązków, jakie sąd ma prawo nałożyć na sprawcę przy warunkowym zawieszeniu wykonania kary, służy takiemu ukształtowaniu sprawcy, aby spełniony został cel w postaci zapobieżenia ponownemu popełnieniu przestępstwa.

Postępowanie przyśpieszone jak sama nazwa wskazuje ma doprowadzić do szybkiego skazania sprawcy wykroczenia. W postępowaniu tym stosuje się przepisy o postępowaniu zwyczajnym z opisanymi niżej zmianami.

Historycznie, elementy stanu wyższej konieczności kształtowały się już w prawie rzymskim i później w prawie kanonicznym, gdzie sformułowano zasadę „necessitas legem non habet” – to, co konieczne nie wymaga dodatkowego uzasadnienia.

Pozbawienie praw publicznych to środek karny o charakterze represyjnym stanowiący moralne potępienie sprawcy czynu zabronionego.

Warunkowe zawieszenie wykonania kary następuje na okres próby i biegnie od uprawomocnienia się wyroku. Okres próby zależy m.in. od rodzaju orzeczonej kary, osoby sprawcy, a także innych okoliczności.

Podstawą stosowania instytucji warunkowego zawieszenia wykonania kary jest założenie, że sprawca nie powróci na drogę przestępczą, mimo że orzeczona kara nie została wykonana. Sprawca otrzymuje zatem szansę, że orzeczona kara nie zostanie wykonana, jeżeli będzie w okresie próby przestrzegał wszystkich ustalonych przez sąd warunków, a przede wszystkim porządku prawnego.

Skutki prawne warunkowego umorzenia postępowania uzależnione są od przebiegu okresu próby, a w szczególności od tego, czy sprawca w tym czasie przestrzegał porządku prawnego i wykonywał nałożone obowiązki, orzeczony środek karny, jak również polecenia kuratora lub instytucji albo organizacji sprawującej dozór.

Okres próby nie może być krótszy niż rok, a dłuższy niż 2 lata. Biegnie on od uprawomocnienia się orzeczenia, tzn. od dnia następnego po dniu, w którym upłynął termin do zaskarżenia orzeczenia o warunkowym umorzeniu postępowania. Okres próby jest okresem kontrolowanej wolności i okresem, w którym sprawca ma wywiązać się z nałożonych na niego obowiązków. Od charakteru nałożonych obowiązków i wymierzonych środków zależeć będzie długość okresu próby.

Warunkowe umorzenie postępowania karnego jest jednym ze środków, którymi dysponuje prawo karne, obok kar i środków karnych, w zapobieganiu i zwalczaniu przestępczości.

Każdy kto zostanie przez organ procesowy ( prokuratora, sąd) wezwany w charakterze świadka ma obowiązek stawić się na termin przesłuchania w miejscu i czasie oznaczonym w wezwaniu. Oprócz stawiennictwa świadka, jego obowiązkiem jest pozostawanie do dyspozycji organu procesowego, do czasu gdy nie zostanie przez niego zwolniony.

Na poczet orzeczonej kary zalicza się okres rzeczywistego pozbawienia wolności w sprawie, zaokrąglając do pełnego dnia, przy czym jeden dzień rzeczywistego pozbawienia wolności równa się jednemu dniowi kary pozbawienia wolności, dwóm dniom kary ograniczenia wolności lub dwóm stawkom dziennym grzywny. Na poczet orzeczonych środków karnych, o których mowa w art. 39 pkt. 2-3 zalicza się okres rzeczywistego stosowania odpowiadających im rodzajowo środków zapobiegawczych, wymienionych w art. 275 lub 276 kodeksu karnego.

Orzekając karę pozbawienia wolności sąd może określić rodzaj i typ zakładu karnego, w którym skazany ma odbywać karę, a także orzec system terapeutyczny jej wykonywania.

Sąd może odstąpić od wymierzenia kary w wypadkach przewidzianych w ustawie oraz w wypadku określonym w art. 60 § 3, zwłaszcza gdy rola sprawcy w popełnieniu przestępstwa była podrzędna, a przekazane informacje przyczyniły się do zapobieżenia popełnieniu innego przestępstwa. Odstępując od wymierzenia kary, sąd może również odstąpić od wymierzenia środka karnego, chociażby jego orzeczenie było obowiązkowe

Instytucja odstąpienia od wymierzenia kary ma w kodeksie szczególny charakter i występuje tylko wyraźnie określonych przepisami sytuacjach. Powyższy przepis ustanawia właśnie jedną z nich, i precyzyjnie określa w jakich sytuacjach i na jakich warunkach na jego podstawie sąd może odstąpić od wymierzenia kary. Podkreślenia wymaga to, że jeżeli przestępstwo jest zagrożone karą pozbawienia wolności nieprzekraczającą 3 lat albo karą łagodniejszego rodzaju i społeczna szkodliwość czynu nie jest znaczna, sąd może odstąpić od wymierzenia kary, jeżeli orzeka równocześnie środek karny, a cele kary zostaną przez ten środek spełnione. Przepisu art. 59 § 1 nie stosuje się do sprawcy występku o charakterze chuligańskim.

Skazując za występek o charakterze chuligańskim, sąd wymierza karę przewidzianą za przypisane sprawcy przestępstwo w wysokości nie niższej od dolnej granicy ustawowego zagrożenia zwiększonego o połowę.

Jeżeli zachodzi kilka niezależnych od siebie podstaw do nadzwyczajnego złagodzenia albo obostrzenia kary, sąd może tylko jeden raz karę nadzwyczajnie złagodzić albo obostrzyć, biorąc pod uwagę łącznie zbiegające się podstawy łagodzenia albo obostrzenia. Jeżeli zbiegają się podstawy nadzwyczajnego złagodzenia i obostrzenia, sąd może zastosować nadzwyczajne złagodzenie albo obostrzenie kary.

Przepisy dotyczące zasad wymiaru kary stosuje się również do orzekania innych środków przewidzianych przez kodeks karny.

Okoliczności wpływające na wymiar kary uwzględnia się tylko co do osoby, której dotyczą.

Wymierzając karę nieletniemu albo młodocianemu, sąd kieruje się przede wszystkim tym, aby sprawcę wychować. Wobec sprawcy, który w czasie popełnienia przestępstwa nie ukończył 18 lat, nie orzeka się kary dożywotniego pozbawienia wolności.

Należy pamiętać, że cisza nocna obowiązuje od godziny 22 do 6 rano. To okres, w którym bezwzględnie przysługuje nam prawo do odpoczynku. Każdy kto zakłóca ciszę w porze nocnej może zostać pociągnięty do odpowiedzialności.

Prokurator jest organem państwa, który wnosi i popiera oskarżenie o czyn ścigany z urzędu. Jest on stroną postępowania, która reprezentuje w nim interes publiczny. Przepisy postępowania karnego umożliwiają także tzw. oskarżycielowi prywatnemu skierować do sądu swój własny akt oskarżenia.

Kara pozbawienia wolności jako kara łączna (art. 87)

Orzeczenie kary łącznej (art. 85)

Kontrola ruchu drogowego przez Policję

Legitymowanie osób celem ustalenia tożsamości

Środki przymusu bezpośredniego stosowane przez Policję

Tryb ścigania przestępstw

Jak przebiega przeszukanie?

Sprawca wykroczenia a niepoczytalność lub poczytalność ograniczona

Niepoczytalność lub poczytalność ograniczona sprawcy wykroczenia

Cisza nocna

Stalking, czyli nękanie będzie karane

Zmiany w ustawie o Służbie Więziennej

Ekspertyza kryminalistyczna z zakresu pisma ręcznego

Utrata uprawnień do kierowania pojazdem

Jak anulować punkty karne

Prowadzenie pojazdu w stanie nietrzeźwości - aspekty praktyczne

Obowiązki i zakazy nałożone na sprawcę w związku z pedofilią (art. 84a)

Wykonanie środków karnych (art. 84)

Przedterminowe zwolnienie z kary ograniczenia wolności (art. 83)

Uznanie kary za odbytą (art. 82)

Ograniczenie stosowania ponownego zwolnienia (art. 81)

Co nazywamy okresem próby? (art. 80)

Kary niepodlegające łączeniu (art. 79)

Warunkowe przedterminowe zwolnienie (art. 77)

Kiedy może być udzielona komornikowi asysta a kiedy pomoc przy przeprowadzaniu czynności?

Jak zostać detektywem?

Zarządzenie wykonania kary w okresie próby (art. 75)

Obowiązki skazanego w okresie próby art. (74)

Dozór w okresie próby (art. 73)

Obowiązki w okresie próby (art. 72)

Jak wygląda postępowanie przyśpieszone

Stan wyższej konieczości wyłącza bezprawność

Na czym polega pozbawienie praw publicznych

Czym jest okres próby (art. 70)

Warunkowe zawieszenie wykonania kary (art. 69)

Podjęcie postępowania warukowo umorzonego (art. 68)

Obowiązki sprawcy przy warunkowym umorzeniu postępowania (art. 67)

Warunkowe umorzenie postępowania (art. 66)

Świadek - obowiązek stawiennictwa na wezwanie i wynikające z niego skutki

Zaliczanie okresu rzeczywistego pozbawienia wolności na poczet kary (art. 63)

Sposoby oddziaływania na skazanego (art. 62)

Odstąpienie od wymierzenia kary oraz środków karnych (art. 61)

Odstąpienie od wymierzenia kary (art. 59)

Kara za występek o charakterze chuligańskim (art. 57a)

Nadzwyczajne złagodzenie lub obostrzenie kary (art. 57)

Wymiar środków karnych (art. 56)

Indywidualizacja wymiaru kary (art. 55)

Wychowawcze oddziaływanie na nieletniego (art. 54)

Zakłócanie ciszy nocnej

Oskarżyciel prywatny