W dniu 8 czerwca 2010 roku Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej (dalej „ETS”) wydał wyrok, w którym stwierdził, iż rozporządzenie wspólnotowe dotyczące roamingu jest ważne, a tym samym, że Wspólnota była uprawniona do ustanowienia limitów opłat pobieranych przez operatorów telefonii komórkowej za połączenia roamingowe zarówno w rozliczeniach pomiędzy operatorami, jak i naliczanych użytkownikom telefonów.
Dnia 15 czerwca 2010 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok, w którym stwierdził, że zgodnie z przepisami unijnymi państwo członkowskie ubezpieczenia (tzn. takie, w którym pacjent jest ubezpieczony) nie jest zobowiązane do zwrotu pacjentowi kosztów, które w państwie, gdzie była świadczona opieka medyczna obciążają tego pacjenta, jeżeli są one efektem nieplanowanej opieki szpitalnej, która została zapewniona pacjentowi podczas jego pobytu tymczasowego w innym państwie członkowskim niż państwo ubezpieczenia.
Wchodzimy do sklepu i próbujemy wybrać najlepszy dla nas towar, ale na opakowaniu nie ma informacji, których szukamy, nie ma ich też na półce, gdzie towar leży, a spotkany przypadkiem sprzedawca, na zadawane przez nas pytania, wzrusza bezradnie ramionami. Taki obrazek zdarza się zbyt często. Ustawodawca nakłada na sprzedawców konkretne obowiązki informacyjne, więc je egzekwujmy.
W maju Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej orzekł, iż całkowita odpowiedzialność przewoźników lotniczych za utratę bagażu ograniczona jest do wartości około 1134,71 Euro. ETS podkreślił przy tym, że z uwagi na interpretację pojęcia „szkoda” w konwencji o ujednoliceniu niektórych zasad dotyczących międzynarodowego przewozu lotniczego, zawartej w Montrealu w dniu 28 maja 1999 r., w kwocie tej mieści się zarówno szkoda, jak i krzywda poniesiona przez pasażera z tytułu utraty bagażu.