Akt normatywny
Zobacz serwis: Konstytucja
Zazwyczaj normy prawne mają charakter generalny (tzn. adresaci tych norm nie są indywidualnie określeni – normy mogą być kierowane do np. osób podlegających jurysdykcji państwa lub do grupy osób wyróżnionej ze względu na wspólne cechy – podatnicy, przedsiębiorcy itp.) i abstrakcyjny (co oznacza, że normy zawierają ogólne sposoby postępowania).
Tworzenie aktu
Procedurę oraz podmioty uprawnione do tworzenia aktów normatywnych określa Konstytucja. Wskazuje ona także formy jakie powyższe akty mogą przyjąć (np. ustawa, rozporządzenie). Obok aktów prawa wewnętrznego, występują akty prawa międzynarodowego i europejskiego.
Budowa, zawartość aktu
Z reguły akt normatywny zawiera tytuł, przepisy merytoryczne, przepisy nowelizujące, przepisy przejściowe i dostosowujące oraz przepisy końcowe. W aktach normatywnych można wyróżnić także części, które nie posiadają charakteru merytorycznego: tytuł, numeracja przepisów, oznaczenia struktury wewnętrznej aktu normatywnego (tytuły, rozdziały), załączniki graficzne.
Promulgacja, wejście w życie
Dla ważności aktu normatywnego niezbędne jest jego ogłoszenie w dzienniku urzędowym. Wejście w życie aktu normatywnego poprzedza zazwyczaj vacatio legis (oznaczający okres między publikacją aktu prawnego a jego wejściem w życie).
Podstawa prawna:
Zobacz: Kodeksy