Azyl
Zobacz serwis: Konstytucja RP
Historia
Instytucja azylu wywodzi się ze starożytnej Grecji. Był on udzielany zbiegom, którzy skrywali się w świątyniach. Istniało przekonanie, tłumaczone strachem przed bóstwami, o niemożności pojmania kogoś w miejscu kultu.
Istota azylu terytorialnego
Schronienie dla cudzoziemca jest udzielane ze względu na prześladowanie go ze strony państwa jego pochodzenia oraz ściganie przez organy tego kraju.
Udzielając cudzoziemcowi opieki i schronienia na swoim terytorium, państwo, w którym ta osoba się znalazła, uznaje za niesłuszne jego prześladowanie. Prześladowania takie maja miejsce przede wszystkim z przyczyn politycznych oraz za działalność lub przekonania polityczne, religijne, rasowe, naukowe bądź społeczne.
Przyznanie azylu automatycznie uchyla zasadę ekstradycji, nie znajduje jednak zastosowania w odniesieniu do osób oskarżonych o dezercję oraz przestępstwa pospolite. Azyl jest uregulowany prawem wewnętrznym poszczególnych państw.
Państwa nie są zobligowane do jego udzielania każdej osobie. Jest to akt państwa, który może być wydany po spełnieniu określonych przez to państwo warunków. Decydująca jest w tym przypadku wola państwa przyjmującego.
Istota azylu dyplomatycznego
Polega ona na udzieleniu azylu w placówce dyplomatycznej, leżącej na terytorium innego państwa, dla osoby ściganej w danym kraju.
Jest to rozwiązanie dyskusyjne i nie praktykowane przez wiele państw. Nie jest również w żaden sposób uregulowane prawem międzynarodowym.
Zobacz serwis: Pozwolenia